Last Updated on 24 mei 2023 by M.G. Sulman
Een darmbloeding duidt op een bloeding in het darmkanaal. Zo’n bloeding kan zich voordoen in de dunne darm, de dikke darm of de anus. Courante oorzaken van een dergelijke bloeding zijn: een maagzweer (in de twaalfvingerige darm), diverticulitis, poliepen, aambeien, inflammatoire darmziekten zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa, bloedvatafwijkingen, darmkanker en verwondingen. Symptomen zijn onder meer bloed in de ontlasting, zwarte ontlasting, buikpijn, duizeligheid, zwakte, en een versnelde hartslag. De behandeling van een bloeding in het darmkanaal hangt af van de oorzaak en de ernst van de bloeding. Het kan variëren van medicatie tot een chirurgische ingreep, zoals het verwijderen van poliepen of het herstellen van bloedvatafwijkingen.
Wat zijn darmbloedingen?
Afhankelijk van de oorzaak, is de bloeding direct bij de anus of vindt het zijn oorsprong in het darmkanaal. Een darmbloeding kan plaatsvinden op elk punt in de dunne of dikke darm. Elke bloeding die in dit gebied optreedt, noemen artsen darmbloedingen.
De meest voorkomende begeleidende symptomen
Darmbloedingen kunnen veel verschillende oorzaken hebben. Afhankelijk van de oorzaak kan er onderscheid worden gemaakt tussen lichtrode bloedingen of bloedafzettingen op de ontlasting en donkerrood bloed in de ontlasting.
Afhankelijk van de onderliggende aandoedning, zijn er naast de darmbloeding nog andere symptomen, zoals buikpijn of pijn en jeuk in het anusgebied. Andere symptomen zijn sluipende vermoeidheid en een gevoel van malaise.
Darmbloedingen kunnen ook optreden in verband met veranderingen in de stoelgang en kunnen bijvoorbeeld gepaard gaan met diarree.
Als darmbloedingen optreden als gevolg van een ernstige vorm van kanker zoals darmkanker, kunnen andere symptomen optreden. Typische symptomen die zich dan kunnen voordoen zijn nachtzweten, ongewenst gewichtsverlies, lethargie of zelfs koorts. De tumor kan ook leiden tot chronische obstipatie en problemen met poepen
Als chronische inflammatoire darmaandoeningen, zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa, de oorzaak zijn van darmbloedingen, kun je last krijgen van diarree. Deze diarree kan worden afgewisseld met obstipatie. Diarree en obstipatie zijn meestal het gevolg van chronische ontstekingsziekten zoals colitis ulcerosa of de ziekte van Crohn.
Oorzaken van een darmbloeding
Een opsomming van mogelijke oorzaken van darmbloedingen:
- Maagzweren
- Diverticulitis
- darmpoliepen
- Aambeien
- Inflammatoire darmziekten zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa
- Een bloedvatafwijking in de darmen kan ook een bloeding veroorzaken en dit komt vaker bij ouderen voor
- Darmkanker
- Verwondingen
- Een seksueel overdraagbare aandoedning (soa) die ontstaan is door anale seks, kan er ook voor zorgen dat er bloed uit de anus komt
N.B.: Dit is geen uitputtende lijst. Er kunnen andere oorzaken zijn van darmbloedingen.
Onderzoek en diagnose
De diagnose van een darmbloeding kan worden gesteld met behulp van verschillende onderzoeken, zoals een colonoscopie, een endoscopie, een CT-scan, een bloedonderzoek en soms een onderzoek van de bloedvaten, een zogeheten angiografie.
Behandeling van een darmbloeding
De behandeling van een maag-darmbloeding varieert en is afhankelijk van de ernst, de precieze locatie en de oorzaak van de bloeding. Vaak stopt een darmbloeding vanzelf. Als de darmbloeding niet vanzelf stopt, kan een ziekenhuisopname nodig zijn. Grote kans dat je dan wordt opgenomen op de intensive care. Als er aanzienlijk bloedverlies is opgetreden, kan ook een bloedtransfusie noodzakelijk zijn.
Hieronder volgen de belangrijkste behandelingsmogelijkheden:
Algemeen
Shock vermijden of bestrijden
Bij ernstige bloedingen is de eerste prioriteit het voorkomen of behandelen van shock als gevolg van bloedverlies. Dit kan onder andere het toedienen van vloeistoffen via een infuus en indien nodig een bloedtransfusie omvatten.
Geneesmiddelen
Om de bloeding te stoppen, kunnen verschillende geneesmiddelen intraveneus worden toegediend. Dit omvat bijvoorbeeld maagzuurremmers (protonpompinhibitoren) voor bloedingen veroorzaakt door zweren.
Angiografische of percutane embolisatie
Er kan een angiografische embolisatie worden uitgevoerd. Hierbij wordt via een katheter het bloedende bloedvat afgesloten met behulp van kleine spiraaltjes (coils).
Operatie: Als andere interventies niet succesvol zijn, kan een operatie nodig zijn om de bloeding te stoppen. Dit kan het dichten van de bloedende plek of het verwijderen van bloedend weefsel (bijvoorbeeld een deel van de darm) omvatten.
Zweer in de twaalfvingerige darm
De behandeling van een zweer in de twaalfvingerige darm bestaan uit het toedienen van maagbeschermende medicijnen, ook wel zuurremmers genoemd. Deze medicijnen verminderen de zuurproductie in de maag, waardoor het genezingsproces wordt bevorderd.
Daarnaast is het belangrijk om te stoppen met het gebruik van schadelijke medicijnen, zoals NSAID’s (diclofenac, ibuprofen …), omdat deze ontstekingsremmende medicijnen de slijmvliezen van de maag kunnen irriteren en het risico op zweren verhogen.
Als de Helicobacter pylori-bacterie wordt aangetroffen als de oorzaak van de maagzweer, zal er een behandeling met antibiotica worden gestart om deze lastpak te elimineren. Deze antibioticakuur richt zich op het uitroeien van de bacterie om zo de zweren te genezen en het risico op terugkeer te verminderen.
Diverticulitis
Over het algemeen is behandeling niet nodig voor divertikels. Zorg er wel voor dat je poep zacht blijft, omdat dit het risico op ontstekingen vermindert. Behandeling van diverticulitis bestaat uit onder meer uit dieetmaatregelen en (soms ook) medicijnen. In ernstige gevallen kan een ziekenhuisopname of operatie nodig zijn.
Bij ontstoken divertikels kun je meestal normaal blijven eten. In ernstige gevallen kan een specialist een vloeibaar dieet aanbevelen om de darm tot rust te laten komen en de ontstekingen te laten genezen. Na enkele dagen kan geleidelijk worden overgestapt op licht verteerbaar voedsel.
Bij ernstige ontstekingen en koorts kan een arts antibiotica voorschrijven. Daarnaast kunnen middelen worden gegeven om de ontlasting zachter te maken en pijnstillers om buikpijn en krampen te verminderen.
Bij ernstige klachten en dreigende complicaties kan ziekenhuisopname nodig zijn. Bedrust wordt voorgeschreven en via een infuus krijg je antibiotica en mogelijk voeding. Naarmate de ontsteking afneemt, mag je stapsgewijs weer voeding gaan innemen.
Slechts zelden is een operatie nodig. Er kunnen ernstige complicaties, zoals darmperforatie of buikvliesontsteking, optreden. In dat geval kan een operatie nodig zijn waarbij een deel van de dikke darm wordt verwijderd.
Dampoliepen
Poliepen in de dikke darm worden verwijderd tijdens een coloscopie of sigmoïdoscopie. De door de chirurg verwijderde darmpoliep wordt vervolgens in een laboratorium onderzocht. Daar wordt vastgesteld om wat voor soort poliep het gaat.
Na de behandeling zal je regelmatig gecontroleerd worden, omdat er in de loop van de tijd nieuwe poliepen kunnen ontstaan. Of en hoe vaak deze controles nodig zijn, hangt af van verschillende factoren zoals het type poliep, het aantal en de grootte ervan, erfelijke factoren, andere ziektes of aandoeningen, en je leeftijd.
Teneinde de kans op darmpoliepen te verkleinen en een goede darmwerking en algehele gezondheid te bevorderen, wordt een gezonde leefstijl geadviseerd. Zo’n darmgezonde leefstijl bestaat uit het eten van vezelrijk, gezond en gevarieerd voedsel, voldoende drinken, regelmatig bewegen, een gezond lichaamsgewicht behouden, niet roken en matig alcoholgebruik.
Aambeien
De behandeling van aambeien hangt af van de ernst van de aandoening. De verschillende behandelingsmethoden zijn onder meer:
Dieetaanpassingen
In eerste instantie kunnen veranderingen in het dieet helpen om de klachten te verminderen. Dit kan de duur van het persen beperken.
Scleroserende injecties
Door injecties in of rondom de aambeien wordt bindweefsel gevormd, waardoor de omvang van de aambeien afneemt en ze op hun plaats worden gehouden. Deze injecties zijn vrijwel pijnloos.
Rubberbandligatie
Bij deze methode worden kleine elastiekjes rond de basis van de aambei geplaatst. Na enkele dagen sterft het weefsel vanzelf af. Ook deze methode is meestal pijnloos. Na de behandeling kunt u een gevoel van aandrang ervaren, vermijd persen zoveel mogelijk. Bij pijn kunt u het beste een lauwwarm zitbad nemen en indien nodig herhalen. Paracetamol kan als pijnstiller worden gebruikt. Vaak zijn meerdere behandelingssessies met tussenpozen van ongeveer 4 weken nodig voor een bevredigend resultaat.
Operatie
Als de aambeien zeer groot zijn of niet meer terug te duwen zijn, kan een chirurgische ingreep nodig zijn. Dit wordt meestal uitgevoerd door een chirurg.
Inflammatoire darmziekten zoals de ziekte van Crohn of colitis ulcerosa
De ziekte van Crohn en colitis ulcerosa zijn chronische aandoeningen. De behandeling van deze inflammatoire darmaandoeningen is gericht op het verminderen van de klachten.
Meestal bestaat de behandeling uit het gebruik van medicijnen. Deze medicijnen zijn gericht op het remmen van ontstekingen en op het voorkomen van opflakkeringen van de ziekte. De keuze van het medicijn wordt onder andere bepaald door de ernst van de symptomen en de locatie van de ontsteking.
Soms is een operatie onvermijdleijk. Een operatie kan nodig zijn bij de aanwezigheid van fistels of vernauwingen in de darmen. Het kan ook voorkomen dat de ontsteking niet verbetert met medicamenteuze behandeling en dat een operatie om die reden nodig is.
Teneinde opflakkeringen van de ziekte te voorkomen, is het van kardiaanl belang om de voorgeschreven medicatie gedurende meerdere jaren te blijven innemen. Het kan moeilijk zijn om gemotiveerd te blijven om de medicijnen dagelijks in te nemen wanneer de ziekte rustig is. Het is echter niet verstandig om zonder overleg met de arts te stoppen met de medicatie.
Bloedvatafwijkingen
De vasculair radioloog voert vaak een embolisatie uit in geval van een bloedvatafwijking. Hierbij wordt het betreffende bloedvat afgesloten. Het chirurgisch verwijderen van de laesies biedt op lange termijn het beste resultaat, maar dit is niet altijd technisch haalbaar. Indien mogelijk zal de chirurg al het aangetaste weefsel verwijderen.
Darmkanker
De meest gebruikelijke behandeling voor darmkanker is een operatie. Afhankelijk van je specifieke situatie kunnen echter ook andere behandelingen worden toegepast, zoals chemotherapie, chemoradiotherapie, bestraling (radiotherapie) en endoscopische behandeling. Deze behandelingsmethoden worden aangepast aan de individuele behoeften van de patiënt en kunnen in combinatie met een operatie worden gebruikt of als stand-alone behandeling, afhankelijk van het stadium en de kenmerken van de tumor.
Reacties en ervaringen
Hieronder kun je reageren op dit artikel. Je kunt bijvoorbeeld je ervaringen delen over darmbloedingen, of tips geven. Wij stellen reacties zeer op prijs. Reacties worden niet automatisch (direct) gepubliceerd. Dit gebeurt nadat ze door de redactie gelezen zijn. Dit om ‘spam’ of anderszins ongewenste c.q. ongepaste reacties eruit te filteren. Daar kunnen soms enige uren overheen gaan.
