Last Updated on 24 januari 2024 by M.G. Sulman
De ziekte van Kawasaki is een aandoening die ontstekingen veroorzaakt in de wanden van kleine tot middelgrote bloedvaten. Het treft vooral de hartslagaders bij kinderen. Deze slagaders zijn cruciaal voor het transport van zuurstofrijk bloed naar het hart. Naast de vasculitis (bloedvatontsteking) staat de ziekte ook bekend als het mucocutaan lymfekliersyndroom. Dit komt doordat het niet alleen invloed heeft op de bloedvaten, maar ook zwelling veroorzaakt in de lymfeklieren en slijmvliezen in de mond, neus, ogen en keel. Kinderen die getroffen zijn door de ziekte van Kawasaki kunnen symptomen vertonen zoals hoge koorts, gezwollen handen en voeten met schilfering van de huid, evenals rode ogen en tong. De ziekte is gelukkig vaak goed te behandelen, vooral als de behandeling in een vroeg stadium plaatsvindt. Met tijdige interventie herstellen de meeste kinderen volledig en ondervinden ze geen langdurige klachten. De ziekte van Kawasaki kan ernstige gevolgen hebben, zoals schade aan de kransslagaders. Dit kan leiden tot complicaties en gezondheidsproblemen.
Wat is de ziekte van Kawasaki?
Bij de ziekte van Kawasaki raken de bloedvaten op diverse plekken in het lichaam ontstoken. Het wordt als een kidnerziekte beschouwd.
De ziekte van Kawasaki is niet besmettelijk.
De ziekte van Kawasaki is over het algemeen niet dodelijk. Wel kunnen er ernstige complicaties optreden, zoals schade aan de kransslagaders, die tot ernstige gezondheidsproblemen kunnen leiden
Naamgeving
De ziekte van Kawasaki werd in 1961 in Japan voor het eerst herkend als medische aandoening en kreeg zijn naam van Dr. Tomisaku Kawasaki in 1967.
Synoniemen
De Ziekte van Kawasaki wordt ook wel het ‘Kawasaki Syndroom’, ‘Mucocutaan Lymfekliersyndroom’, ‘MCLS’ of ‘MLNS’ genoemd.
Vóórkomen
In Europa is de ziekte van Kawasaki relatief zeldzaam. Dat geldt ook voor Nederland en België. Het treft naar schatting 15 op de 100.000 kinderen jonger dan 5 jaar. Hoewel het sporadisch voorkomt, kan de aandoening in zeldzame gevallen ook bij volwassenen optreden.
Oorzaak van de ziekte van kawasaki
De oorzaak van de ziekte van Kawasaki is vermoedelijk gerelateerd aan een bacterie of virus. De exacte trigger is anno 2024 echter onbekend. Het lijkt voort te komen uit een overreactie van het immuunsysteem in combinatie met mogelijk genetische gevoeligheid. Er zijn aanwijzingen dat het ITPKC-gen en chromosoom 19 verband houden met het ontwikkelen van de ziekte.
Risicofactoren
Factoren die het risico op de ziekte van Kawasaki verhogen, zijn onder andere:
- Leeftijd: Deze ziekte treft voornamelijk kinderen jonger dan 5 jaar.
- Geslacht: Jongens lopen iets meer risico dan meisjes om de ziekte van Kawasaki te krijgen.
Symptomen van de ziekte van Kawasaki
Symptomen van de ziekte van Kawasaki zijn onder andere:
- Koorts van meer dan 39 graden Celsius gedurende vijf dagen of langer.
- Minimaal vier van de volgende symptomen:
- Uitslag op het grootste deel van het lichaam of in het genitale gebied.
- Een vergrote lymfeklier in de hals.
- Zeer rode ogen zonder dikke afscheiding.
- Rode, droge, gebarsten lippen en een rode, gezwollen tong (‘aardbeientong’).
- Gezwollen, rode huid op de handpalmen en voetzolen, later gevolgd door vervelling van de huid op vingers en tenen.
Andere mogelijke symptomen zijn buikpijn, diarree, irritatie, gewrichtspijn en braken.
Sommige kinderen ervaren vijf of meer dagen hoge koorts, maar hebben minder dan vier van de bovengenoemde symptomen. Dit wordt een onvolledige ziekte van Kawasaki genoemd. Hoewel de symptomen niet volledig zijn, lopen deze kinderen nog steeds het risico op schade aan de hartslagaders en hebben ze behandeling nodig binnen 10 dagen na het optreden van symptomen.
Complicaties
De ziekte van Kawasaki kan ernstige complicaties veroorzaken, zoals uitstulpingen van de bloedvaten in het hart (aneurysma’s), problemen met de hartspier, hartfalen, hartaanvallen, hartritmestoornissen en verstopping van de slagaders. Deze complicaties kunnen leiden tot ernstige gezondheidsproblemen en zelfs tot overlijden.
Niet-cardiale complicaties kunnen ook voorkomen bij kinderen met de ziekte van Kawasaki. denk hierbij aan onder meer ontstekingen in andere delen van het lichaam, gewrichtsontstekingen, huidproblemen, en soms ook ontsteking van de slijmvliezen in de mond, neus en keel.
Onderzoek en diagnose
Soms wordt de ziekte van Kawasaki verward met roodvonk. Beide aandoeningen vertonen gelijkenissen, zoals koorts, een rode tong, gezwollen klieren en vervelling en kunnen daardoor soms moeilijk te onderscheiden zijn
Bij een vermoeden van de ziekte van Kawasaki voert de kinderarts bloedonderzoek uit om de diagnose te stellen. Op de kindercardiologieafdeling worden een echocardiografie en een elektrocardiogram (ECG) uitgevoerd om de kransslagaderen te beoordelen. Indien nodig kan aanvullend een CT-scan worden gemaakt, en in sommige gevallen wordt een hartkatheterisatie uitgevoerd. Deze onderzoeken helpen bij het vaststellen van de ziekte en beoordelen de gezondheid van de kransslagaderen.
Behandeling van de ziekte van Kawasaki
De behandeling van de ziekte van Kawasaki vindt plaats onder begeleiding van de kinderarts en bestaat uit medicijnen om het ontstekingsproces te remmen, antibiotica en paracetamol. Wanneer de kransslagaders zijn aangetast, wordt de behandeling overgenomen door de kindercardioloog, die de specifieke aanpak voor je kind zal bepalen. De behandeling vindt meestal plaats in het ziekenhuis, waar je kind voldoende vocht krijgt toegediend.
Immunoglobulines, eiwitten die lijken op de lichaamseigen afweerstoffen, worden gebruikt om de aantasting van de kleine bloedvaten van het hart, met name de kransslagaders, te voorkomen. Deze worden toegediend via een infuus. Dit helpt bij het snel verminderen van de symptomen.
Gedurende de behandeling wordt je kind nauwlettend gevolgd door een hartspecialist, meestal een kindercardioloog, om ervoor te zorgen dat het herstel goed verloopt en eventuele verdere stappen in de zorg worden bepaald.
Prognose
Met een vroege behandeling kunnen de acute symptomen van de ziekte van Kawasaki snel verbeteren, en het risico op aneurysma’s (uitzetting van bloedvaten) van de kransslagader wordt aanzienlijk verminderd. Onbehandeld verdwijnen de acute symptomen vanzelf, maar het risico op betrokkenheid van de kransslagaders blijft hoog, zelfs vele jaren later. Ongeveer 2% van de patiënten sterft aan complicaties van coronaire vasculitis, een ontsteking van de bloedvaten.
Een hoogrisicoprofiel voor de ziekte van Kawasaki omvat verhoogde ontstekingsniveaus in combinatie met demografische kenmerken zoals mannelijk geslacht en leeftijd onder zes maanden of boven acht jaar. De kans op verdwijnen van een aneurysma lijkt afhankelijk van de initiële grootte, met kleinere aneurysma’s die een grotere kans op herstel hebben. Factoren zoals leeftijd onder een jaar, specifieke kenmerken van het aneurysma en de locatie ervan spelen ook een rol in de prognose.
Na de initiële behandeling met IVIG (intraveneuze immunoglobulinen) kan een terugval van symptomen optreden, wat een heropname en herbehandeling kan vereisen. De behandeling zelf kan enkele risico’s met zich meebrengen, zoals allergische reacties, maar levensbedreigende complicaties zijn uiterst zeldzaam, vooral in vergelijking met het risico van niet-behandeling. In zeldzame gevallen kan de ziekte van Kawasaki terugkeren, met of zonder behandeling.
Reacties en ervaringen
Hieronder kun je reageren op dit artikel. Je kunt bijvoorbeeld je ervaringen delen over de ziekte van Kawasaki, of tips geven. Wij stellen reacties zeer op prijs. Reacties worden niet automatisch (direct) gepubliceerd. Dit gebeurt nadat ze door de redactie gelezen zijn. Dit om ‘spam’ of anderszins ongewenste c.q. ongepaste reacties eruit te filteren. Daar kunnen soms enige uren overheen gaan.
