Last Updated on 21 april 2025 by M.G. Sulman
Een bult op de elleboog kan verschillende oorzaken hebben. Bijvoorbeeld een blessure of een slijmbeursontsteking. Het kan gaan om een kleine bult of een grote bult. Afhankelijk van de oorzaak kan het gepaard gaan met andere symptomen. Bij plaatselijke warmte, pijn, zwelling en/of een beperkt bewegingsbereik van de elleboog, is het van belang om een arts te raadplegen.

Inhoud
- 1 Casus – de onverwachte elleboogbult van mevrouw Koster
- 2 Veelvoorkomende oorzaken van een bult op de elleboog
- 3 Behandeling van een knobbel op de elleboog
- 3.1 Slijmbeursontsteking behandelen
- 3.2 Artrose behandelen
- 3.3 Reumatoïde artritis behandelen
- 3.4 Wat te doen bij jicht?
- 3.5 Gebroken elleboog behandelen
- 3.6 Behandeling van dermatitis herpetiformis
- 3.7 Lipoom of vetbult aanpakken
- 3.8 Hygroom behandelen
- 3.9 Abces verwijderen
- 3.10 Tendinitis – ontstoken pees behandelen
- 3.11 Wat te doen bij huidtumoren?
- 3.12 Sarcoïdose behandelen
- 3.13 Hematoom aanpakken
- 4 Reacties en ervaringen
Casus – de onverwachte elleboogbult van mevrouw Koster
Mevrouw Koster (51), boekhoudster met een liefde voor breien en wandelen, kwam bij de huisarts met een bult op haar linkerelleboog. “Hij zat er ineens,” zei ze. “Eerst dacht ik dat ik me gestoten had, maar hij werd alleen maar dikker.” De bult voelde zacht aan, was niet pijnlijk, maar zat wel een beetje in de weg bij het leunen op tafel of bij het typen. “Het ziet eruit alsof ik een golfbal onder m’n huid heb,” grapte ze, “maar ik heb geen bal aangeraakt.”
De huisarts onderzocht de plek en kwam al snel tot de conclusie: dit was waarschijnlijk een slijmbeursontsteking, oftewel bursitis olecrani. De slijmbeurs, een soort stootkussentje tussen bot en huid, was ontstoken geraakt. Dat kan gebeuren na herhaald leunen op de elleboog, een stoot die je bent vergeten, of simpelweg door overbelasting. Mevrouw Koster wist dat ze de laatste tijd wat vaker aan haar bureau hing tijdens het werk, dus de oorzaak was waarschijnlijk simpel en praktisch.
De huisarts stelde haar gerust: geen reden tot zorgen, en geen spoed. De behandeling? Even rustig aan doen, druk vermijden, niet op de elleboog leunen, en indien nodig wat ontstekingsremmers zoals ibuprofen. Ook kreeg ze het advies om de bult te koelen als die warm aanvoelde, en haar elleboog af en toe hoog te leggen. Geen injecties of operaties, tenzij het erger werd of geïnfecteerd raakte.
Na twee weken kwam mevrouw Koster terug met goed nieuws: de bult was duidelijk kleiner geworden en deed nauwelijks nog iets. Ze had een kussentje aangeschaft voor op haar werkplek, en merkte dat haar houding verbeterde. “Wie had gedacht dat een bult me aan een nieuwe bureaustoel zou helpen?” lachte ze. De elleboog bleef rustig, en mevrouw Koster breide weer vrolijk verder—zonder golfbal die in de weg zit.
Veelvoorkomende oorzaken van een bult op de elleboog
De volgende aandoeningen komen relatief vaak voor en kunnen een bult, zwelling of knobbel bij de elleboog veroorzaken.
Slijmbeursontsteking in de elleboog
Een slijmbeurs is een soort kussentje wat op of tussen de botdelen van je gewrichten zit. Het is gevuld met vocht. Het beschermt de punt van je elleboog tegen stoten en leunen. Een slijmbeursontsteking in de elleboog wordt ‘bursitis olecrani’ genoemd. Hierbij is de punt van je elleboog gezwollen. Dit komt vaak door veelvuldig op de elleboog te leunen of tegen de elleboog stoten. Doch ook bij ziekten als reumatoïde artritis of jicht komt slijmbeursontsteking voor.
Artrose
De elleboog bestaat uit drie botten:
- het bovenarmbot
- de ellepijp
- het spaakbeen
Elk vormt met de andere twee een afzonderlijk gewricht. Hierin bevindt zich een klein laagje kraakbeen. Dit zorg ervoor dat je gewrichten soepel en pijnloos kunnen bewegen. Bij artrose gaat het kraakbeen in kwaliteit achteruit. Het gladde kraakbeen in een gewricht is dan aangetast. Het wordt minder glad en verend. Soms verdwijnt het zelfs helemaal.
- pijn aan het gewricht
- stijfheid van het gewricht, meestal na rust óf na belasting
- verminderde functie van het gewricht
- vervorming van het bot direct onder het kraakbeen
- zichtbare en tevens voelbare knobbelvorming aan de rand van het gewricht
Reumatoïde artritis
Reumatoïde artritis (RA) is een chronische, progressieve ziekte die wordt veroorzaakt door een overactief immuunsysteem. Het is een ziekte waarbij je gewrichten zijn ontstoken. Je handen, polsen, enkels en/of voeten zijn pijnlijk, dik of stijf. Je hebt moeite met buigen of strekken. RA beïnvloedt zowel kleinere gewrichten in het lichaam als grotere. Wanneer er sprake is van de betrokkenheid van kleinere gewrichten, ontwikkelt deze zich gewoonlijk in de elleboog.
Je hebt bij RA in de elleboog vooral last van de volgende klachten:
- gezwollen, warm, stijf en pijnlijk gevoel in de elleboog
- moeite met bewegen en het uitvoeren van dagelijkse handelingen
- er kunnen bij de elleboog zwellingen ontstaan die reumaknobbels of nodulus rheumaticus worden genoemd
Jicht
Jicht is een vorm van reuma. Het wordt veroorzaakt door een te hoge urinezuurspiegel in je lichaam. Het kan ernstige gewrichtspijn veroorzaken. Het kan verschillende gewrichten treffen, meestal één gewricht tegelijk. Bij 75 procent is de eerste jichtaanval in de grote teen. Deze is dan dik, rood, pijnlijk en warm. Bij jicht kunnen ook ophopingen van urinezuurkristallen in de huid ontstaan. Dit zijn zogeheten jichtknobbels of jicht tophi. Je kan deze herkennen als kleine hard aanvoelende knobbeltjes onder de huid. Deze knobbeltjes komen het meest voor op de vingers, tenen, knie, elleboog, op de oorschelp en op de hiel.
Elleboogfractuur
Een gebroken elleboog of elleboogfractuur is een fractuur van het ellebooggewricht of van de aangrenzende structuren. De belangrijkste symptomen zijn:
- pijn ter hoogte van de elleboog
- pijn aan de elleboog wordt minder als je je arm ondersteunt
- bewegingsbeperking in de elleboog, mede door de pijn
- zwelling (een bult) ter hoogte van de elleboog
- blauwe plek ter hoogte van de elleboog

Dermatitis herpetiformis
Dermatitis herpetiformis (DH) of ziekte van Dühring is een blaasjesvormende huidaandoening. Er ontstaan blaasjes en bultjes die dikwijls in groepjes op de ellebogen of op de knieën zitten. Het wordt ook wel ‘coeliakie van de huid’ genoemd. Door het eten van gluten ontstaan deze huidklachten.

Lipoom
Soms voelt het alsof er een klein kussentje onder je huid is gegleden: zacht, verplaatsbaar en totaal niet pijnlijk. Grote kans dat je een lipoom te pakken hebt. Dat is een goedaardige vetophoping, vaak langzaam groeiend en verder onschuldig. Ze kunnen overal zitten, dus ook op of rond je elleboog. Geen reden tot paniek, tenzij hij in de weg gaat zitten of je je eraan stoort—dan is wegsnijden een optie.
Hygroom
Een hygroom lijkt een beetje op een slijmbeursontsteking, maar dan net even anders. Het is een met vocht gevulde zwelling die zich nestelt bij een gewricht of pees. Meestal voelt het glad en zacht aan, en het groeit heel geleidelijk. Je merkt het vaak pas echt als het in de weg zit of tegen je kleding schuurt. Esthetisch lastig, medisch meestal geen ramp.
Abces
Voelt de bult warm, pijnlijk en is hij rood? Dan zou het zomaar een abces kunnen zijn: een ophoping van pus door een infectie. Je lichaam probeert de boosdoener in te kapselen, maar dat zorgt voor druk en kloppende pijn. Niet iets om zelf op te lossen met een naald of wattenstaafje—hier is een arts aan zet, met een incisie of antibiotica.
Tendinitis – ontstoken pees
Als je een sportieve elleboog hebt of veel herhaalde bewegingen maakt (denk: tuinieren, klussen of tennissen), kan een peesontsteking de boosdoener zijn. De pees raakt overbelast, zwelt op en zorgt voor een zeurderige pijn, soms met een lichte zwelling. Geen klassieke ‘bult’, maar wel voelbaar aanwezig. Rust, ijs en wat geduld doen vaak wonderen.
Huidtumoren – klein, stevig en meestal onschuldig
Een dermatofibroom of ander goedaardig huidknobbeltje kan zich voordoen als een kleine, harde bult op de elleboog. Ze groeien meestal traag, doen geen pijn en zijn vaak huidkleurig of wat donkerder. Niet gevaarlijk, maar laat ze wel even checken als je twijfelt—zeker als ze veranderen van vorm of kleur.
Sarcoïdose
Een zeldzame, systemische aandoening als sarcoïdose kan zich soms melden met onderhuidse knobbeltjes. Ze zijn vaak stevig en zitten graag bij gewrichten. Geen typische eerste gedachte bij een bult op je elleboog, maar als er ook andere klachten zijn—zoals vermoeidheid of hoesten—is dit er eentje om in het achterhoofd te houden.
Hematoom – de bult na de botsing
En dan heb je nog het simpele, maar niet minder vervelende hematoom: een bloeduitstorting na een flinke stoot of val. De plek wordt dik, paarsblauw, gevoelig en voelt gespannen aan. Meestal trekt het vanzelf weg, maar soms blijft er een voelbaar bultje achter. Een reminder van een botsing die je liever vergeten was.
Behandeling van een knobbel op de elleboog
Slijmbeursontsteking behandelen
Bij een slijmbeursontsteking in de elleboog is het belangrijk om niet op de elleboog te drukken of te leunen. Dan gaan de klachten vaak in een paar weken vanzelf over. Soms helpen ontstekingsremmende medicijnen. Indien bacteriën de oorzaak van de ontsteking zijn (septische bursitis), dan is behandeling nodig. Je wordt geopereerd als een bacterie de ontsteking veroorzaakt.
Artrose behandelen
Artrose is anno 2025 niet te genezen en neemt vaak langzaam toe. Je kunt wel iets doen om je klachten te verminderen. De arts kan gewrichtsfusie of -vervanging aanbevelen als medicijnen, oefeningen en andere therapieën onvoldoende soelaas bieden.
Reumatoïde artritis behandelen
Voor de behandeling van reumatoïde artritis kom je bij een specialist, een reumatoloog. Een tijdige behandeling met antireumamedicijnen kan het ziekteproces van RA aanzienlijk afremmen en soms zelfs helemaal tot rust brengen.
Wat te doen bij jicht?
Bij een jichtaanval kan de arts prednisolon en NSAID’s voorschrijven. Een andere mogelijkheid is colchicine. Het getroffen gewricht hoog leggen en koelen kan verlichting bieden.
Gebroken elleboog behandelen
Je wordt behandeld met een gips of drukverband. Dit hangt af van waar de breuk zich bevindt. Indien de stand van de elleboog niet goed is, wordt deze gereponeerd (goed gezet). Dit gebeurt onder narcose op de operatiekamer. Je gaat vervolgens gaat naar huis met een draagdoek (mitella). Op deze manier krijgt de elleboog rust.
Behandeling van dermatitis herpetiformis
De beste behandeling is dapson. Dit is een antibioticum. Het doodt bacteriën. Het wordt onder meer gebruikt bij de ziekte van Dühring. Het houden van een strikt glutenvrij dieet wordt ook aanbevolen.

Lipoom of vetbult aanpakken
Behandeling: Als ‘ie klein is en geen last veroorzaakt, hoef je er niks aan te doen. Vind je ‘m storend of zit hij in de weg? Dan kan een arts ’m eenvoudig weghalen met een kleine chirurgische ingreep. Lokale verdoving, snip-snap, en weg is-ie.
Hygroom behandelen
Behandeling: Vaak is rust en afwachten genoeg; sommige verdwijnen vanzelf. Bij hinder kan de arts het vocht wegzuigen (punctie) en eventueel een ontstekingsremmer inspuiten. In hardnekkige gevallen helpt een chirurgische verwijdering.
Abces verwijderen
Behandeling: Hier moet je niet mee blijven rondlopen. De huisarts of arts maakt het abces open zodat de pus eruit kan, en soms krijg je er antibiotica bij. Zelf uitknijpen? Niet doen—je maakt het alleen maar erger (en pijnlijker!).
Tendinitis – ontstoken pees behandelen
Behandeling: Rust is key. Even pas op de plaats met je elleboog. Koelen kan helpen tegen de zwelling en pijnstillers zoals ibuprofen kunnen verlichting geven. Bij aanhoudende klachten kan fysiotherapie of een injectie met corticosteroïden nodig zijn.
Wat te doen bij huidtumoren?
Behandeling: Meestal hoeft er niets te gebeuren, behalve goed in de gaten houden. Bij twijfel, groei, verandering of simpelweg omdat je er vanaf wilt, kan de arts het bultje chirurgisch verwijderen. Snel, veilig en meestal zonder complicaties.
Sarcoïdose behandelen
Behandeling: Sarcoïdose is complexer en wordt vaak opgepakt door een specialist. De knobbeltjes verdwijnen soms vanzelf, maar bij ernstige of systemische klachten zijn ontstekingsremmers zoals prednison nodig. Hier is echt maatwerk belangrijk.
Hematoom aanpakken
Behandeling: De meeste hematomen trekken vanzelf weg met wat geduld, rust en eventueel een coldpack in de eerste 24 uur. Bij grote of pijnlijke bloeduitstortingen kan de arts overwegen het bloed weg te laten lopen. Maar meestal is het: laten zijn, laten gaan.
Reacties en ervaringen
Hieronder kun je reageren op dit artikel. Je kunt bijvoorbeeld je ervaringen delen over een elleboogbult of -knobbel. Of tips geven. Wij stellen reacties zeer op prijs. Reacties worden niet automatisch (direct) gepubliceerd. Dit gebeurt nadat ze door de redactie gelezen zijn. Dit om ‘spam’ of anderszins ongewenste c.q. ongepaste reacties eruit te filteren. Daar kunnen soms enige uren overheen gaan.