Last Updated on 5 januari 2024 by M.G. Sulman
De ziekte van Grover is een huidafwijking, waarbij in relatief korte tijd vele kleine hevig jeukende bultjes ontstaan op de romp en dan met name op de borst en op de rug. Eenmaal gediagnosticeerd, duren de meeste gevallen van de ziekte van Grover zes tot twaalf maanden. Het kan soms echter veel langer duren.
Wat is de ziekte van Grover?
De ziekte van Grover is een huidaandoening die wordt gekenmerkt door een uitslag van kleine, verheven roze tot rode vlekken, die meestal jeuken. Er kan ook een klein korstje in het midden van de bultjes zitten. De door de ziekte van Grover veroorzaakte huiduitslag kan soms maanden of zelfs jaren aanhouden. Maar zelfs nadat de uitslag vanzelf is verdwenen, komt deze vaak weer terug, soms herhaaldelijk in de loop van jaren.
Naamgeving
De ziekte van Grover is vernoemd naar Dr. Ralph W. Grover (1920-2008), een Amerikaanse dermatoloog. Dr. Grover beschreef deze aandoening voor het eerst in 1970.
Wie krijgt het?
Het komt twee keer zo vaak voor bij mannen dan bij vrouwen, en het komt het meest voor bij blanke volwassenen. Hoewel het soms jonge mensen treft, is de gemiddelde leeftijd bij diagnose 61 jaar.
Symptomen van de ziekte van Grover
De belangrijkste symptomen van de ziekte van Grover zijn:
- Plotselinge uitslag op de borst, rug en soms armen en benen
- Soms blaasjes met een dunne, waterige vloeistof met een haarzakje in het midden
- Blaasjes klonterden samen, omringd door een rode gezwollen ring
- Jeuk, die intens kan zijn
Symptomen duren meestal ongeveer 6 tot 12 maanden.
Oorzaak van de ziekte van Grover
Hoewel de oorzaak van de ziekte van Grover anno 2024 onbekend is, kan het wel zo zijn dat de symptomen worden getriggerd of verergerd door verschillende factoren, zoals:
- Zweten
- Warmte
- Langdurige bedrust (bijvoorbeeld tijdens ziekenhuisopname)
- Ultraviolet licht of zonlicht
- Ioniserende straling (bijvoorbeeld van röntgenfoto’s of CT-scans)
- Medicijnen (bijv.oorbeeld bepaalde medicijnen voor chemotherapie)
- Droge huid, vooral in de wintermaanden
- De ziekte van Grover komt soms voor bij mensen met bepaalde soorten eczeem, waaronder atopisch eczeem
Een Grover-achtige uitslag is ook gemeld tijdens de koortsfase van COVID-19.1DermNet. Transient acantholytic dermatosis. https://dermnetnz.org/topics/transient-acantholytic-dermatosis (ingezien op 31-5-2023)
Onderzoek en diagnose
Lichamelijk onderzoek en biopsie
De arts zal informeren naar de klachten die je ervaart en de huiduitslag onderzoeken. Het kan soms moeilijk zijn om het verschil te zien tussen de ziekte van Grover en andere huidaandoeningen. Een huidbiopsie kan de diagnose bevestigen.
Differentiaaldiagnose
Soms verwarren mensen de ziekte van Grover met andere aandoeningen, waaronder:
- Ziekte van Darier: In tegenstelling tot de ziekte van Grover, verschijnt de ziekte van Darier meestal tijdens of net na de puberteit (vóór de leeftijd van 30 jaar) en is erfelijk.
- Ziekte van Hailey-Hailey: Deze ziekte omvat blaren en korstjes op de huid, maar is genetisch bepaald.
- Pemphigus foliaceus: Dit is een auto-immuunziekte. Artsen kunnen immunofluorescentie gebruiken, een kleuringstechniek die pemphigus foliaceus onder een microscoop kan identificeren, om het te onderscheiden van de ziekte van Grover.
- Ziekte van Galli-Galli: Hierbij heb je een uitslag die lijkt op de ziekte van Grover, maar deze ziekte is echter erfelijk.
Behandeling van de ziekte van Grover
Bij mensen die de ziekte van Grover in het ziekenhuis krijgen, kunnen de symptomen verdwijnen wanneer ze weer mobiel worden en niet langer bedlegerig zijn. Voor mensen met meer hardnekkige gevallen die verband houden met door de zon beschadigde of droge huid, kunnen de symptomen van de ziekte van Grover komen en gaan. Bij deze personen kan de ziekte oplaaien wanneer ze worden blootgesteld aan uitlokkendefactoren zoals hoge temperaturen, zweten of een zeer droge huid.
Teneinde de effecten van de ziekte van Grover te verminderen, is het uitermate belangrijk om uitlokkende factoren te vermijden, zoals hoge omgevingstemperaturen, flink zweten en een droge huid. Hoewel geen enkele behandeling de ziekte van Grover in alle gevallen betrouwbaar verlicht, zijn er nochtans effectieve therapieën beschikbaar.
De uitslag van de ziekte van Grover kan buitengewoon jeuken. Behandelingen om jeuk te verminderen beginnen meestal met krachtige corticosteroïd crèmes, zoals triamcinolon of clobetasol, samen met antihistaminica, zoals difenhydramine of hydroxyzine. Als die medicijnen onvoldoende soelaas bieden, kunnen orale retinoïden, dit zijn geneesmiddelen die afgeleid zijn van Vitamine A, worden voorgeschreven om de jeuk te verlichten.
Als de huiduitslag en jeuk aanhouden, kan lichttherapie (fototherapie) in sommige gevallen effectief zijn. Omdat blootstelling aan licht de ziekte van Grover soms kan verergeren, moet lichttherapie worden voorgeschreven door een dermatoloog die ervaring heeft met het behandelen van patiënten met de ziekte van Grover.
Prognose
De duur van deze huidaandoening is variabel, doch spontane genezing in 2-4 weken kan voorkomen. Vaak duren de klachten langer. Het kan komen en gaan, vaak met een seizoensvariatie. De ziekte van Grover komt vaak terug en kan jarenlang chronisch aanhouden.
Preventie
Blijf koel, voorkom transpiratie en draag luchtige en absorberende kleding, bijvoorbeeld van katoen of linnen.
Reacties en ervaringen
Hieronder kun je reageren op dit artikel. Je kunt bijvoorbeeld je ervaringen delen over de ziekte van Grover, of tips geven. Wij stellen reacties zeer op prijs. Reacties worden niet automatisch (direct) gepubliceerd. Dit gebeurt nadat ze door de redactie gelezen zijn. Dit om ‘spam’ of anderszins ongewenste c.q. ongepaste reacties eruit te filteren. Daar kunnen soms enige uren overheen gaan.
