Hoe Israël kan overleven in een vijandige wereld – Dr. Dan Schueftan

Last Updated on 18 augustus 2024 by M.G. Sulman

Israël bevindt zich in een gevaarlijke maalstroom van conflicten sinds de aanval van 7 oktober 2023. Het land wordt vanuit meerdere fronten geconfronteerd met bedreiging en gevaar: Gaza, het Noorden en de Westelijke Jordaanoever. Dr. Dan Schueftan, een expert op het gebied van nationale veiligheid, legt de diepere lagen van deze complexe situatie bloot in deze aflevering van Two Nice Jewish Boys van 25 december 2023.

Misvattingen over het Palestijnse Conflict

Dan Schueftan is een Israëlische academicus en voorzitter van het National Security Studies Center aan de Universiteit van Haifa. Hij is ook hoofddocent aan de School of Political Sciences van dezelfde universiteit. Daarnaast geeft hij les aan het National Security College van de Israel Defense Force (IDF) en het Command and Staff College van de IDF.

Dr. Schueftan bijt zich vast in de wortels van de problemen zoals een hond in een bot. Hij betoogt dat Israël er niet in geslaagd is om de Palestijnse mentaliteit goed te doorgronden en dit heeft volgens hem geleid tot herhaalde conflicten. Volgens hem beschouwde Israël de Palestijnen ten onrechte als mensen met vergelijkbare waarden. het onderschatte de diepte van hun toewijding aan de vernietiging van Israël schromelijk. Deze fundamentele misvatting heeft een effectieve beleidsreactie in de weg gestaan, aldus Schueftan.

Barbarisme in de Palestijnse Politieke Cultuur

Schueftan bespreekt hoe de Palestijnse samenleving, met name de collectieve politieke cultuur, is gevormd en gekneed door een eeuw van onderwijs waarin de illegitimiteit van Israël centraal staat. Palestijnse kinderen worden opgevoed met het idee dat de vernietiging van Israël een nobel doel is.1Men leze bijvoorbeeld ‘Onderwijs van palestijnse autoriteit moedigt aan tot heilige oorlog tegen israel’ van de theoloog H. Jansen. Het gevolg is brede steun onder de Palestijnen voor geweld tegen Joden. Deze ideologie is wijdverspreid, zowel in Gaza als op de Westelijke Jordaanoever. Het is de bron van het voortdurende conflict en deze bron droogt niet op door humanitaire projecten en je menselijke kant te laten zien.

De Cyclus van Conflict

Schueftan beweert dat Israël keer op keer de fout heeft gemaakt om te proberen het leven van de Palestijnen te verbeteren in de hoop dat dit conflicten zou voorkomen. Volgens hem is deze benadering naïef, aangezien de onderliggende vijandigheid en haat onveranderd aanwezig blijft. Het enige effectieve afschrikmiddel is ervoor te zorgen dat Israël’s vijanden zijn militaire kracht vrezen.

Lessen uit het Verleden – 1929

Schueftan maakt een historische vergelijking met 1929, toen in Hebron 67 Joden op brute wijze werden afgeslacht door Arabieren. Destijds dacht men dat deze gebeurtenis Israël een les had geleerd over de ware aard van de Arabische wereld. Echter, net zoals na deze tragische gebeurtenis, heeft Israël deze lessen na verloop van tijd weer genegeerd. Schueftan benadrukt dat dit een terugkerend patroon is in Israël’s geschiedenis: het erkennen van de dreiging, maar vervolgens weer terugvallen in het idee dat vreedzaam samenleven mogelijk is. Dit gebeurde ook na latere conflicten, zoals in 1947 en 1973. Israël vergeet steeds de dieperliggende ideologieën die hun buren drijven, wat keer op keer leidt tot (terroristische) aanvallen.

Verwoeste synagoge in Hebron (1929) / Bron: Wikimedia Commons

De Rol van het Israëlische Leger

Op enig moment verschuift het gesprek naar de rol van het Israëlische leger. Schueftan benadrukt dat soldaten begrijpen dat ze vechten om barbarisme te voorkomen.

Schueftan is sterk gekant tegen een staakt-het-vuren in de context van het conflict met groepen zoals Hamas. Hij stelt dat een staakt-het-vuren immoreel is omdat het betekent dat agressors zonder straf wegkomen. Volgens hem zorgt een staakt-het-vuren er alleen maar voor dat vijanden zoals Hamas de tijd krijgen om zich te hergroeperen en weer toe te slaan.

De focus moet volgens Schueftan liggen op het zoveel mogelijk beschadigen van vijandige groepen om hun capaciteit om Israël te schaden te verminderen. Hij ziet een staakt-het-vuren als een gevaarlijke strategie omdat het de agressors de ruimte biedt om zich opnieuw te bewapenen en hun geweld voort te zetten, zonder dat ze geconfronteerd worden met de gevolgen van hun daden. Kortom, hij beschouwt het als een vorm van zwakte waardoor het conflict alleen maar zal verergeren en langer zal duren.

De Fouten van Democratieën in Oorlog

Schueftan stelt dat democratieën, waaronder Israël, vaak onvoorbereid zijn op oorlog omdat ze hun vijanden ten onrechte als gelijkwaardig zien. Hij zegt hierover:

“Democratieën maken de fout te denken dat hun vijanden hetzelfde morele kompas hebben en bereid zijn tot compromis. Maar in werkelijkheid hebben ze te maken met vijanden die volledig andere ideologieën en doelen nastreven.”

Schueftan stelt dat deze misvatting ervoor zorgt dat democratieën vaak terughoudend zijn in hun militaire respons en niet adequaat anticiperen op de harde realiteit van de dreigingen waarmee ze geconfronteerd worden. Dit leidt er volgens hem toe dat democratieën minder effectief zijn in het voorkomen van tragedies en oorlogen. Hij pleit voor een meer agressieve en proactieve militaire houding om toekomstige tragedies te voorkomen.

De Rol van Iran in het Conflict

Iran wordt door Schueftan genoemd als de belangrijkste speler achter veel van het geweld in de regio, waaronder de steun aan groepen als Hamas en Hezbollah. Schueftan suggereert dat Israël door moet gaan met het bevechten van de proxies van Iran, maar dat een eventuele directe confrontatie met Iran zelf zorgvuldig en in samenwerking met de Verenigde Staten moet worden benaderd.

Strategische Benadering van Conflict

Schueftan benadrukt het belang van strategisch denken in plaats van te zoeken naar een ‘oplossing’ voor het Palestijnse probleem. Hij stelt dat het doel van Israël moet zijn om de situatie te beheersen door militaire superioriteit te behouden en klaar te staan om beslissend op te treden wanneer dat nodig is. Hij verwerpt het idee van het volledig oplossen van het conflict als onrealistisch.

Dr. Dan Schueftan stelt dat de tweestatenoplossing een fantasie is die nooit gerealiseerd zal worden, omdat de Palestijnen te zwak, corrupt en gefocust zijn op de vernietiging van Israël. Politici praten soms over deze ‘oplossing’ om progressieve kringen tevreden te stellen. Hij ziet het echter als een irreëel concept dat nooit van de grond zal komen. Het is pure luchtfietserij. Het bouwen van luchtkastelen.

Desondanks is Schueftan optimistisch over de positie van Israël in het Midden-Oosten. Hij gelooft dat Israël veel sterker is dan in het verleden het geval was en dat het, met de juiste aanpak, kan blijven floreren. Dit ondanks het feit dat het omringt is met vijandige buren. Hij wijst ook op de groeiende allianties met Arabische landen die Israël nu zien als een belangrijke bondgenoot tegen gedeelde bedreigingen zoals Iran.

Niet Denken in ‘Oplossingen’

Dr. Dan Schueftan stelt dat veel problemen geen echte oplossing hebben in de traditionele zin van het woord. Crimninaliteuit kun je niet ‘oplossen’, wel ‘beheersen’.2Zie ook: Quillette. Dan Schueftan on the Palestine-Israel Conflict. https://www.youtube.com/watch?si=ukpSO7F1X3pgp5hl&v=VH3-h44VRrQ&feature=youtu.be Zo is ook het idee van een volledige ‘oplossing’ voor complexe geopolitieke problemen, zoals het Palestijnse conflict, onrealistisch is.

In plaats van te zoeken naar een totale oplossing, pleit hij voor een strategische benadering waarbij Israël de situatie beheersbaar houdt. Dit houdt in dat Israël zijn militaire superioriteit moet behouden en moet zorgen dat het klaarstaat om snel en beslissend op te treden wanneer dat nodig is. Schueftan verwerpt het idee dat het conflict met de Palestijnen volledig kan worden opgelost door diplomatie of concessies. Volgens hem is het  een kwestie van langdurig beheer van de dreigingen, in plaats van te streven naar een definitieve oplossing die er niet is.

Het gesprek eindigt met de opmerking dat de veiligheid en het voortbestaan van Israël afhangen van het vermogen om nationalisme te combineren met democratische waarden, terwijl het land altijd waakzaam en bereid moet blijven om bedreigingen het hoofd te bieden.

Tot slot

Het was een diepgaand en leerzaam gesprek. Een minpunt is echter dat de islam als bron van haat en ressentiment jegens Joden en een Joodse staat niet wordt besproken. De focus van Schueftan ligt vooral op de geopolitieke en veiligheidsaspecten rondom Israël en de conflicten met Palestijnse groeperingen zoals Hamas. Schiftan bekijkt deze kwesties voornamelijk door een politiek-culturele lens, waarbij de haat van generatie op generatie wordt doorgeven, thuis maar ook via het onderwijssysteen. Het is echter de islam die deze haat voortbrengt en voedt. 

In een belangrijke hadith zegt Mohammed: “Jullie zullen tegen de Joden vechten tot een van hen zich achter een steen verstopt en de steen roep: Hierheen knecht van Allah, achter mij zit een Jood; dood hem!”

Reacties 

Hieronder kun je reageren op dit artikel. Wij stellen reacties zeer op prijs. Reacties worden niet automatisch (direct) gepubliceerd. Dit gebeurt nadat ze door de redactie gelezen zijn. Dit om ‘spam’ of anderszins ongewenste c.q. ongepaste reacties eruit te filteren. Daar kunnen soms enige uren overheen gaan.