Atypische depressie: symptomen, oorzaken en behandeling

Last Updated on 5 juni 2025 by M.G. Sulman

Atypische depressie klinkt misschien als een zeldzaam buitenbeentje, maar vergis je niet: deze vorm van depressie komt vaker voor dan je zou denken – alleen herkent niet iedereen ’m meteen. Waar de klassieke depressie zich vooral uit in lusteloosheid en somberheid zonder duidelijke opklaring, is de atypische variant grilliger: stemmingen kunnen wél reageren op fijne gebeurtenissen, maar daarachter schuilt nog steeds een loodzware strijd. Denk aan plotselinge vermoeidheid, emotionele overgevoeligheid, een onweerstaanbare drang naar suikers of juist verlammende afwijzingsgevoeligheid. In dit artikel duiken we dieper in de symptomen, oorzaken en behandelopties van deze vaak onderbelichte maar zeer reële depressievorm.

Casus: “Ik lachte op het werk, maar huilde thuis” – Marije (32)

De eerste keer dat ik besefte dat er iets niet klopte, was tijdens een verjaardagsfeestje. Iedereen lachte, en ik lachte mee. Maar binnenin voelde ik me leeg. Die avond at ik twee hele zakken chips en viel daarna huilend in slaap. Het was niet dat ik me de hele dag verdrietig voelde – integendeel, ik kon nog genieten van kleine dingen – maar daarna kwam steeds die terugslag. Alsof de schaduw achter het licht me telkens weer inhaalde.

Op mijn werk zei niemand iets. Ik was sociaal, deed mijn taken goed, en kon zelfs grapjes maken. Maar thuis voelde alles zwaar. Mijn benen leken van lood, ik kon uren slapen en werd nog steeds moe wakker. Elke afwijzing – hoe klein ook – voelde als een klap in mijn gezicht. Zelfs een appje dat wat later kwam dan normaal, kon me volledig uit balans brengen.

Mijn huisarts dacht eerst aan een ‘gewone’ depressie, maar het plaatje klopte niet helemaal. Pas toen ik bij een psycholoog terechtkwam, werd het woord ‘atypische depressie’ genoemd. Eindelijk viel er iets op zijn plek. De combinatie van stemmingsreactiviteit, eetbuien, overmatige slaap en extreme gevoeligheid voor kritiek bleek typisch voor deze vorm.

Inmiddels ben ik gestart met therapie en slik ik medicatie die beter past bij mijn klachten. Het gaat met vallen en opstaan, maar het helpt enorm dat ik nu weet wat er speelt. Atypische depressie is geen toneelspel of aanstellerij. Het is echt. En het verdient herkenning, ook als het er aan de buitenkant soms nét iets vrolijker uitziet.

Wat is atypische depressie?

Atypische depressie is geen “gekke” of zeldzame vorm van depressie, zoals de naam misschien doet vermoeden. Het is juist een veelvoorkomende maar vaak verkeerd begrepen variant. In plaats van de klassieke somberheid die de hele dag aanhoudt, wisselt je stemming bij atypische depressie juist – je kunt je even blij voelen bij iets leuks, maar dat gevoel zakt net zo snel weer weg. Die reactie op positieve prikkels maakt het voor de buitenwereld lastig om door te hebben dat je worstelt. En eerlijk? Soms voor jezelf ook.

Wat deze depressie echt typeert, zijn lichamelijke en emotionele symptomen die net even anders zijn. Denk aan extreme vermoeidheid, veel slapen (maar niet uitgerust wakker worden), een plotselinge toename in eetlust – vooral trek in koolhydraten – en een allesverterende gevoeligheid voor afwijzing. Die gevoeligheid is geen overdrevenheid, maar voelt alsof elk klein signaal van kritiek of afstand een persoonlijke afwijzing is. Alsof je zenuwstelsel altijd op scherp staat.

Het lastige aan atypische depressie is dat hij zich vaak verstopt achter een sociaal masker. Je functioneert nog, je lacht af en toe, je komt je bed uit – dus dan “zal het wel meevallen”, toch? Maar ondertussen worstel je met een diepe zwaarte die je maar moeilijk uitgelegd krijgt. Deze vorm van depressie vraagt om specifieke herkenning én aanpak, juist omdat hij zich zo slim kan vermommen.

Symptomen van atypische depressie

Een atypische depressie laat zich niet altijd vangen in sombere stiltes en lege blikken. De buitenkant kan nog sprankelen, terwijl het vanbinnen rommelt. Precies dat maakt deze vorm zo verraderlijk. Hieronder vind je een overzicht van de meest kenmerkende én minder bekende symptomen.

Stemmingsreactiviteit

Een opvallend verschil met de klassieke depressie is dat je stemming kán verbeteren bij fijne gebeurtenissen. Een leuke ontmoeting, een zonnige dag, een knuffel van je kind – het kan echt even opluchten. Maar daarna zakt het net zo snel weer weg, alsof je gemoed aan een elastiek hangt. Kortstondige vreugde, maar geen duurzaam herstel.

Overmatige slaapbehoefte (hypersomnie)

In tegenstelling tot veel andere depressievormen waarbij slapeloosheid op de voorgrond staat, slapen mensen met atypische depressie vaak té veel. Je kunt uren in bed liggen, maar voelt je na het wakker worden nog steeds uitgeput. Het voelt alsof de slaap je niet oplaadt, maar juist verzwelgt.

Toegenomen eetlust en gewichtstoename

Emotie-eten is een veelvoorkomend symptoom. Je grijpt naar koolhydraten, suikers of troostvoer zonder dat je écht honger hebt. Het eten is een pleister op een wond die niet zichtbaar is. Gevolg: gewichtstoename, maar ook een schuldgevoel dat de depressie nog dieper kan maken.

Loden ledematen (leaden paralysis)

Sommige mensen beschrijven het als ‘lopen door stroop’, anderen als het gevoel alsof je armen en benen van beton zijn. Je wil wel bewegen, maar je lichaam werkt niet mee. Dit symptoom – ook wel leaden paralysis genoemd – is typerend voor de atypische variant en voelt bijna fysiek verlammend.

Extreem gevoelig voor afwijzing

Afwijzingsgevoeligheid is méér dan onzekerheid. Het is een intens gevoel van pijn of verdriet bij kritiek, afstand of miskenning. Zelfs kleine signalen, zoals geen ‘like’ op je bericht of een vergeten groet, kunnen binnenkomen als een afwijzing van je hele persoon. En dat raakt diep.

Sociale terugtrekking ondanks verlangen naar contact

Er is een intens verlangen naar verbinding – maar óók angst voor afwijzing. Hierdoor trek je je terug, juist van de mensen bij wie je je veilig zou kunnen voelen. Een pijnlijk innerlijk conflict: je wil nabijheid, maar durft niet.

Verstoorde concentratie en besluiteloosheid

Het lijkt alsof je hoofd vol mist zit. Taken die je normaal zo oppakte, voelen nu onoverzichtelijk. Je raakt snel afgeleid, vergeet dingen, twijfelt voortdurend en kunt moeilijk knopen doorhakken. Hierdoor gaat je zelfvertrouwen verder onderuit.

Lichamelijke klachten zonder duidelijke oorzaak

Hoofdpijn, spierpijn, een drukkend gevoel op de borst of maagproblemen – lichamelijke klachten komen bij atypische depressie vaker voor dan je denkt. Ze worden niet altijd als psychisch herkend, maar kunnen er wel degelijk mee samenhangen.

Angst en paniek

Bij atypische depressie lopen angst en depressie vaak door elkaar. Je voelt je niet alleen somber of leeg, maar ook opgejaagd, gespannen of snel in paniek. Dit maakt het dagelijks functioneren nóg ingewikkelder.

Wisselende prestaties en emotionele schommelingen

Je kunt nog goed presteren – zeker op momenten dat je wordt afgeleid of gemotiveerd wordt door externe druk. Maar daarna volgt vaak een crash. Emotionele schommelingen en energiedips maken het moeilijk om een stabiel ritme vast te houden.

Overlap met andere psychische aandoeningen

Atypische depressie houdt zich zelden netjes aan een diagnosehokje. Vaak overlapt het met andere stoornissen, wat het beeld complexer maakt – en soms verwarrender, ook voor behandelaars.

ADHD

Bij mensen met ADHD is stemmingsreactiviteit, vermoeidheid en impulsief eetgedrag niet ongewoon. Dit kan sterk lijken op atypische depressie. En andersom: wie een atypische depressie heeft, wordt soms ten onrechte verdacht van ADHD. De kunst is om te kijken naar het totaalplaatje en het verloop in de tijd.

Borderline persoonlijkheidsstoornis

Zowel atypische depressie als borderline gaat gepaard met afwijzingsgevoeligheid, stemmingswisselingen en relationele onrust. Het verschil zit hem vaak in de duur van de klachten en de intensiteit van de reacties. Maar de grens is soms flinterdun – en altijd menselijk.

Angststoornissen

Bij atypische depressie komt vaak angst om de hoek kijken. Paniek, sociale angst of gegeneraliseerde onrust kunnen samenvallen. Niet als aparte stoornis, maar als deel van het depressieve geheel. Daarom is het belangrijk om álle klachten serieus te nemen.

Burn-out

Mensen met een atypische depressie worden regelmatig gediagnosticeerd met burn-out – zeker als ze nog functioneren op hun werk. Maar terwijl burn-out vooral werkgerelateerd is en zich meestal geleidelijk herstelt bij rust, blijft atypische depressie ook buiten werktijd knagen.

Oorzaken van atypische depressie

Atypische depressie komt niet zomaar uit de lucht vallen. Vaak is het een mix van biologische aanleg, psychologische kwetsbaarheid en omgevingsfactoren die samen het perfecte stormpje vormen. Hieronder lees je de belangrijkste oorzaken.

Genetische gevoeligheid

Soms zit het in de familie. Als depressie, stemmingsstoornissen of angst voorkomen bij ouders of grootouders, kan dat je kwetsbaarder maken. Je erft geen verdriet, maar misschien wel een zenuwstelsel dat nét wat sneller uit balans raakt.

Hormonale schommelingen

Vooral bij vrouwen kunnen hormonen een flinke rol spelen. Denk aan PMS, zwangerschap, de kraamtijd of de overgang. Maar ook bij mannen kunnen hormonale disbalansen, zoals verlaagde testosteronniveaus, bijdragen aan een verstoorde stemming.

Chronische stress of overprikkeling

Langdurige stress ondermijnt je veerkracht. Of het nu komt door een veeleisende baan, een ziek familielid of relationele spanningen – het brein raakt als het ware ‘opgebrand’ en gaat anders reageren op prikkels. Soms wordt dat uitgedrukt in een atypische depressie.

Trauma of verlieservaring

Een traumatische gebeurtenis in het verleden – zoals emotionele verwaarlozing, pesten of het verlies van een dierbare – kan diepe sporen nalaten. Soms komt die oude pijn in golven terug, en nestelt zich in de specifieke klachten van een atypische depressie.

Negatief zelfbeeld en perfectionisme

Als je jezelf voortdurend beoordeelt, altijd ‘goed genoeg’ wilt zijn of leeft voor andermans verwachtingen, ben je vatbaarder voor stemmingsstoornissen. Afwijzing voelt dan niet als ‘jammer’, maar als een bevestiging van je diepste angst: ik schiet tekort.

Biochemische disbalans

Bij depressie speelt ook de balans tussen neurotransmitters zoals serotonine, dopamine en noradrenaline een rol. Bij atypische depressie lijkt vooral dopamine – het beloningsstofje – een andere rol te spelen dan bij de klassieke variant.

Ongezonde leefstijl

Een gebrek aan beweging, weinig daglicht, onregelmatig slaapritme of langdurig schermgebruik: het beïnvloedt allemaal je stemming. Je lichaam raakt ontregeld, je biologische klok raakt in de war, en je energieniveau zakt in – wat de typische ‘zware benen’ en vermoeidheid kan versterken.

Tekorten in voeding

Je brein heeft brandstof nodig – en niet alleen suikers, maar ook vitaminen, mineralen en omega-3-vetzuren. Tekorten aan vitamine D, magnesium, zink of B12 worden steeds vaker gelinkt aan depressieve klachten, vooral als daar vermoeidheid en overgevoeligheid bij komen kijken.

Sociale isolatie

Menselijke verbinding is als zuurstof voor de ziel. Maar bij een atypische depressie trek je je makkelijk terug, of voel je je niet begrepen. En dat maakt het risico op sociale isolatie nog groter. Het missen van écht contact kan dan een vicieuze cirkel versterken: je voelt je alleen → je trekt je terug → je voelt je nóg eenzamer.

Grote levensveranderingen

Een verhuizing, ontslag, scheiding of zelfs een promotie – grote veranderingen kunnen je emotioneel uit balans brengen, ook als ze ‘positief’ lijken. Bij gevoelige mensen kan zo’n verandering net de druppel zijn die een atypische depressie ontketent.

Verslaving of middelengebruik

Alcohol, cannabis of andere middelen kunnen stemmingsversterkend lijken op korte termijn, maar op de lange termijn de stemming juist instabieler maken. Met name bij mensen met een verhoogde gevoeligheid kan dat de atypische klachten flink versterken.

Onderzoek en diagnose van atypische depressie

Atypische depressie is een meester in vermommen. Juist omdat je nog kunt functioneren, lachen of genieten, wordt het vaak laat herkend – of helemaal niet. Het is als een kameleon die zich aanpast aan de omgeving, maar ondertussen vanbinnen steeds bleker wordt. Een goede diagnose begint daarom niet bij een testje, maar bij een goed gesprek.

De rol van de huisarts

Vaak begint het bij vage klachten: vermoeidheid, slaapproblemen, emotionele instabiliteit. De huisarts denkt dan misschien aan stress, overbelasting of “gewone somberheid”. Maar als je vertelt over die loodzware benen, die onverklaarbare eetdrang of die extreme gevoeligheid voor afwijzing, gaan de radars hopelijk draaien. Belangrijk is dat jij je verhaal durft te doen – ook al voelt het chaotisch, tegenstrijdig of “te veel”.

Gesprekken met een psycholoog of psychiater

Een psycholoog of psychiater kijkt breder en dieper. Zij kunnen onderscheid maken tussen een klassieke depressie, een burn-out, ADHD of een persoonlijkheidsstoornis. Aan de hand van jouw klachtenpatroon, levensverhaal en dagelijkse functioneren ontstaat een beter beeld. Er wordt vaak gebruikgemaakt van gestructureerde interviews en screeningsvragenlijsten, zoals de DSM-5-criteria of de IDS-SR, maar vooral ook van… luisteren.

Diagnostische criteria

Voor atypische depressie gelden volgens de DSM-5 dezelfde basiscriteria als bij een “gewone” depressie (zoals minstens twee weken aanhoudende somberheid of verlies van interesse), maar dan mét specifieke kenmerken. Denk aan stemmingsreactiviteit, hypersomnie, verhoogde eetlust of gewichtstoename, loden ledematen en afwijzingsgevoeligheid. Je hoeft ze niet allemaal te hebben – maar het patroon moet kloppen.

Lichamelijk onderzoek en bloedonderzoek

Soms zijn lichamelijke oorzaken deels verantwoordelijk voor je klachten. Een traag werkende schildklier, vitamine B12-tekort of hormonale schommelingen kunnen op een depressie lijken, maar vragen om andere zorg. Daarom is bloedonderzoek bij onbegrepen somberheid altijd zinvol – niet om “alles aan het lijf” te wijten, maar om niks over het hoofd te zien.

Het belang van herkenning

Een diagnose is geen label, maar een richtingaanwijzer. Voor veel mensen is het een opluchting om te horen dat wat ze ervaren een naam heeft – en behandelbaar is. Het is geen karakterzwakte, geen luiheid, geen overgevoeligheid. Het is een psychische aandoening die vraagt om zorg, begrip en herstel.

Behandeling van atypische depressie

Atypische depressie is geen doodlopende weg, al voelt het soms wél zo. Gelukkig zijn er verschillende wegen naar herstel – van medicatie en therapie tot beweging, voeding en steun. Er is geen one-size-fits-all. Het gaat om ontdekken wat voor jóú werkt, stap voor stap, in jouw tempo.

Gesprekstherapie: ruimte geven aan je verhaal

Een goede behandeling begint met gehoord worden. Psychotherapie – vooral cognitieve gedragstherapie (CGT) of interpersoonlijke therapie (IPT) – helpt om je gedachten en emoties te ontwarren. Je leert negatieve patronen herkennen, afwijzingsgevoeligheid te begrenzen en om te gaan met triggers. Sommige mensen kiezen ook voor schematherapie, waarin oude pijnstukken en relationele thema’s worden uitgewerkt. Geen quick fix, maar wél helend.

Medicatie: geen zwakte, maar een zetje

Bij atypische depressie kunnen bepaalde antidepressiva goed helpen, vooral MAO-remmers of SSRI’s/SNRI’s. Omdat deze variant vaak gepaard gaat met lusteloosheid én overprikkeling, is het belangrijk om samen met een arts de juiste balans te vinden. Medicatie is geen eindstation, maar kan wel het begin zijn van een opwaartse lijn – een handreiking aan je brein.

Leefstijl als medicijn

Ook zonder pillen kun je veel doen. Bewegen – al is het maar een kwartiertje wandelen per dag – helpt je brein om weer licht te voelen. Regelmatig daglicht, een vast slaapritme en voldoende rustmomenten doen wonderen voor je stemming. Het hoeft niet perfect. Het hoeft alleen maar béter dan gisteren.

Natuurlijke ondersteuning en zelfzorg

Naast therapie en medicatie zijn er ook aanvullende manieren die steun kunnen bieden. Geen magie, wel mildheid. Geen garantie, wel grond.

Voeding voor je stemming

Wat je eet, voedt ook je brein. Omega-3-vetzuren (zoals uit vette vis of lijnzaad), magnesium (noten, cacao), en vitamine B-complex kunnen je stemming positief beïnvloeden. Vermijd suikerdips en cafeïnepieken – hoe verleidelijk ze ook zijn. Eet met aandacht, en luister naar wat je lichaam nodig heeft.

Kruiden en natuurlijke middelen

Sommige mensen ervaren verlichting met kruiden zoals sint-janskruid (let op: dit beïnvloedt medicatie), ashwagandha of rhodiola. Ook magnesiumsupplementen of adaptogenen kunnen ondersteuning geven. Laat je hierbij altijd goed adviseren – natuurlijk betekent niet automatisch veilig.

Mindfulness en ademhaling

Leren voelen zonder oordeel. Dat is wat mindfulness kan bieden. Geen zweverigheid, maar thuiskomen in je lijf. Ademhalingsoefeningen, bidden of een dagboekje bijhouden helpen om ruimte te maken in je hoofd. Niet om alles op te lossen, maar om het dragelijker te maken.

De kracht van verbinding

Genezing vindt zelden plaats in afzondering. Of het nu een therapeut is, een vriend(in), je partner of lotgenoten – contact doet ertoe. Schaam je niet voor je klachten, hoe ‘anders’ ze ook voelen. Juist in kwetsbaarheid ontstaat vaak onverwachte kracht.

Praat. Vraag hulp. Geloof niet de stem die zegt dat je ‘te veel’ bent of dat het ‘wel overwaait’. Want nee: je bent niet te veel. Je bent genoeg. En je bent het waard om weer licht te voelen.

Leven met atypische depressie

Leven met een atypische depressie is als dansen op onzichtbare golven. Soms ga je vooruit, soms word je overspoeld. Maar het kán – leven mét deze kwetsbaarheid, en soms zelfs dankzij. Niet door alles op te lossen, maar door anders te leren omgaan met wat zich aandient. Door mild te worden waar je eerst hard was. En trouw aan jezelf, ook als je wereld even wiebelt.

Geef ruimte aan je ritme

Je hoeft niet te leven volgens het tempo van de buitenwereld. Bij atypische depressie is je energie grillig – dus mag jouw dagindeling dat ook zijn. Bouw rust in zonder je schuldig te voelen. Vier kleine stapjes als grote overwinningen. En accepteer: soms is opstaan al dapper genoeg.

Normaliseer wat anderen niet zien

Veel mensen zien jouw strijd niet. Ze zien het masker, niet de moeheid. De glimlach, niet de innerlijke storm. Dat kan eenzaam voelen. Zoek daarom mensen (of plekken) waar je níét hoeft te doen alsof. Een veilige vriendin. Een open groep. Een notitieboek. Een God Die wél alles ziet.

Investeer in betekenis

Als de dagen vlak voelen, helpt het om iets te doen wat er voor jóú toe doet. Iets dat boven jezelf uitstijgt. Dat kan geloof zijn, vrijwilligerswerk, kunst, de zorg voor een dier of een dagboek vol hoop. Het hoeft niet groot. Alleen écht. Iets waar je hart van oplicht, al is het maar even.

Blijf hulp zoeken – ook als het beter gaat

Herstel komt vaak in fases. Eerst ademruimte. Dan stabiliteit. Pas later komt de echte groei. Gun jezelf daarom lange begeleiding – ook als de scherpe randjes verdwenen zijn. Juist dan kun je bouwen aan wat blijft: veerkracht, zelfzorg, verbondenheid.

Vergeet niet: je bent niet zwak

Gevoeligheid is geen fout. Emotionele diepgang is geen gebrokenheid. En het feit dat je voelt – diep, intens, soms overweldigend – is ook een kracht. Misschien geen makkelijke kracht. Maar wel een die, als je ermee leert leven, wijsheid voortbrengt. Compassie. Diepgang. Echte schoonheid.

Prognose van atypische depressie

Atypische depressie is goed behandelbaar – maar vraagt wel om aandacht, tijd en toewijding. Het herstel verloopt zelden rechtlijnig. Denk eerder aan een slingerpad met kleine stapjes vooruit, soms even stilstaan, soms een terugval, maar met het vizier naar boven.

Kans op herstel

Met de juiste begeleiding – psychotherapie, medicatie, leefstijlverandering of een combinatie daarvan – herstellen veel mensen aanzienlijk of volledig. Belangrijk is dat de behandeling echt afgestemd is op het atypische beeld. Word je begrepen? Worden je unieke klachten serieus genomen? Dat maakt vaak het verschil.

Duur van de klachten

De klachten kunnen maanden tot zelfs jaren aanhouden als er niets wordt gedaan. Maar bij een tijdige aanpak is het verloop meestal gunstig. Atypische depressie is hardnekkig, maar niet hopeloos. Veel mensen hervinden hun energie, zelfvertrouwen en levenslust – stukje bij beetje.

Terugvalgevoeligheid

Zoals bij elke depressie is er kans op terugval, zeker bij stress of hormonale schommelingen. Maar met zelfkennis, waakzaamheid en een goed steunnetwerk kun je veel opvangen. Leren herkennen wat je onderuit haalt, is al de helft van het herstel.

Complicaties van atypische depressie

Wanneer atypische depressie onbehandeld blijft, kan het zich vastzetten in je leven als een onzichtbare last. Niet per se verwoestend op de buitenkant, maar wel knagend aan de binnenkant. De impact kan zich op verschillende gebieden laten voelen.

Verstoorde relaties

Afwijzingsgevoeligheid en stemmingswisselingen kunnen spanningen veroorzaken in vriendschappen, liefdesrelaties en op het werk. Mensen begrijpen je misschien niet – of je houdt zelf mensen op afstand uit zelfbescherming. Dat kan leiden tot isolement of relationele instabiliteit.

Verlies van werk of studie

Als je langdurig vermoeid bent, slecht slaapt en moeite hebt met concentratie, kan functioneren moeilijk worden. Sommige mensen vallen uit op werk of stoppen (tijdelijk) met hun opleiding. Niet uit onwil, maar omdat het brein even niet meer meekan.

Verhoogd risico op andere stoornissen

Atypische depressie kan samengaan met angststoornissen, eetstoornissen of verslaving. Je probeert de pijn te verzachten – met eten, alcohol, middelen, of vermijding. Hierdoor kan de problematiek verergeren of complexer worden.

Verlies van identiteit en zelfvertrouwen

Als je je lange tijd anders, “te gevoelig” of futloos voelt, kan dat je zelfbeeld aantasten. Je gaat twijfelen aan wie je bent, of je nog iets waard bent. Maar dat is de depressie die spreekt – niet de waarheid over jou.

Preventie van atypische depressie

Voorkomen is niet altijd mogelijk, zeker niet als je er aanleg voor hebt. Maar er is wél veel wat je kunt doen om je veerkracht te versterken, je signalen op tijd te herkennen en terugval te beperken. Denk niet in perfectie – denk in voorbereiding.

Leer je signalen kennen

Weet wat jouw rode vlaggen zijn. Begint het met meer eten? Slechter slapen? Zich terugtrekken? Door je vroege signalen serieus te nemen, kun je sneller ingrijpen. Een terugval hoeft geen crisis te worden als je op tijd bijstuurt.

Zorg voor een gezonde leefstijl

Regelmatige beweging, voldoende daglicht, een vast slaapritme en voedzame maaltijden vormen de basis. Geen strenge regimes, maar liefdevolle gewoontes. Denk in kleine stappen: elke dag telt.

Blijf verbonden

Verbinding beschermt. Onderhoud contact met mensen die je vertrouwt, ook als je geneigd bent om je terug te trekken. Zoek een therapeut, lotgenotengroep of pastor waar je eerlijk mag zijn. Niet om je zwakte te tonen, maar om steun te vinden.

Pas op met triggers

Weet wat je uit balans brengt. Langdurige stress, emotioneel zware relaties, perfectionisme of te veel sociale verplichtingen – wees hierin bewust en begrens jezelf. Niet alles wat trekt, is goed voor je.

Blijf betekenis zoeken

Zingeving is misschien wel het krachtigste medicijn tegen leegte. Of dat nu ligt in geloof, creativiteit, vrijwilligerswerk of een levensmissie – het helpt je om weer richting te voelen, juist als het donker is.

Reacties en ervaringen

Hieronder kun je reageren op dit stuk. Je kunt bijvoorbeeld je ervaringen delen over atypische depressie, of tips geven die jou hebben geholpen. Wij stellen reacties zeer op prijs. Reacties worden niet automatisch (direct) gepubliceerd. Dit gebeurt nadat ze door de redactie gelezen zijn, om ‘spam’ of ongepaste reacties eruit te filteren. Daar kunnen soms enkele uren overheen gaan.