Last Updated on 27 december 2024 by M.G. Sulman
2024. Wat een jaar, zeg. Het voelde voor velen als een bizarre achtbaan. Denk aan de aanhoudende oorlogen in het Midden-Oosten en Oekraïne. Israël vecht letterlijk om haar bestaan nadat de mohammedaanse terreurgroep Hamas op 7 oktober 2023 een ongekende slachtpartij heeft aangericht. Sindsdien voert Israel oorlog op zeven fronten: Libanon, Syrië, Irak, Jemen, Gaza, Westelijke Jordaanoever (lees: Judea en Samaria), en Iran.1Israël vecht op meerdere fronten: van Gaza en Libanon tot Syrië, waar Iran duizenden strijders klaar had staan. In Jemen en Irak blijft het Islamitische Verzet aanvallen met drones en raketten, terwijl de IDF in Judea en Samaria terreurgroepen bestrijdt. En dan is er nog Iran… Zie: Christenen voor Israël. Israël-update 7 oktober • Een jaar na het bloedbad op 7/10 voert Israël oorlog op zeven fronten. https://www.christenenvoorisrael.nl/artikelen/israel-update-7-oktober-een-jaar-na-het-bloedbad-op-7-10-voert-israel-oorlog-op-zeven-fronten (ingezien op 27-12-2024) Dan waren er de Amerikaanse verkiezingen, waar Donald Trump opnieuw de politieke arena betrad en de hele wereld even zijn adem inhield. Dichter bij huis schrok Nederland in november op door schokkende beelden van antisemitisch geweld in de straten van Amsterdam, een ‘Jodenjacht’ zoals de daders het zelf omschreven. Het herinnert ons eraan hoe diepgeworteld Jodenhaat is in (delen van) onze samenleving. Voor christenen is het een must om de Joodse gemeenschap te blijven steunen. 2024 was ook het jaar waarin een groot aantal (bekende) christenen hun laatste adem uitbliezen. Neem Arie van der Veer, wiens warme stem via ‘Nederland Zingt’ troost bracht aan duizenden zielen. En wie herinnert zich niet evangelist en eindtijdprofeet Hal Lindsey, bekend om zijn boekenreeks over de eindtijd. Dit jaar ging niet alleen over woorden, maar vooral over daden – bruggen bouwen, helpen waar nodig, en het evangelie laten stralen. Nieuwsgierig naar wat deze bijzondere levens ons hebben nagelaten? Fasten your seatbelts en scroll snel verder!
Inhoud
- 1 Welke bekende christenen overleden er in 2024 wereldwijd?
- 1.1 Hal Lindsey (1929–2024): Een eindtijdvisionair
- 1.2 Tony Campolo (1934–2024): De man van woorden én daden
- 1.3 Henry Blackaby (1935–2024): God ervaren
- 1.4 Fernando Capalla (1934–2024): Bruggenbouwer tegen wil en dank
- 1.5 Miguel Ángel Ayuso Guixot (1952–2024): Dialoog als brug
- 1.6 Jürgen Moltmann (1926–2024): De theoloog van hoop
- 1.7 Nguyen Quang Trung (ca. 1940–2024): Standvastig in geloof
- 1.8 Beverly LaHaye (1929–2024): Een vrouw met een missie
- 1.9 Ray McCauley (1949–2024): Van bodybuilder tot zielentrainer
- 2 Welke bekende christenen overleden er in 2024 in Nederland?
- 2.1 Henk Medema (1949–2024): Een visionair met pen en papier
- 2.2 Ds. A. Moerkerken (1947–2024): Verklarende prediker
- 2.3 Drs. Jaap van Gelderen (1943–2024): Geschiedenis als spiegel
- 2.4 Prof. dr. D.Th. Kuiper (1938–2024): Architect van de samenleving
- 2.5 Ds. J. Schipper (1947–2024): Docent met een late roeping
- 2.6 Ds. G.R. Procee (1953–2024): Een wereldburger van het geloof
- 2.7 Ds. Jaap de Vreugd (1945–2024): Roeping voor Israël en het Joodse volk
- 2.8 Arie van der Veer (1942–2024): De stem van troost
- 3 Reacties en ervaringen
Welke bekende christenen overleden er in 2024 wereldwijd?
Hal Lindsey (1929–2024): Een eindtijdvisionair
Hal Lindsey, een Amerikaanse evangelist en schrijver, nam op 25 november 2024 afscheid van deze wereld op 95-jarige leeftijd. Misschien heb je wel eens gehoord van zijn bestseller The Late Great Planet Earth (De planeet die aarde heette). Dat boek uit de jaren ’70 sloeg in als een bom. Lindsey liet je nadenken over eindtijdprofetieën, en koppelde Bijbelse verhalen aan actuele gebeurtenissen. Hij wist op een indrukwekkende manier ingewikkelde theologische concepten begrijpelijk te maken. Het was alsof hij naast je aan de keukentafel zat om uit te leggen wat de Bijbel zegt over de toekomst. Hij nam je mee in een wervelwind van eindtijdprofetieën, koppelde die aan ‘t nieuws van de dag, en liet je soms met open mond achter. Deze eindtijdvisonair wist met zijn verhalen zelfs mensen die normaal gesproken geen Bijbel open slaan te boeien. Hij riep mensen op om alert te blijven. Een soort geestelijke wake-up call in tijden van chaos.
Toch moeten we ook even een kritische noot kraken. Lindsey’s werk oogstte niet alleen lof, maar werd ook bekritiseerd. Niet zonder reden. Veel critici vonden zijn eindtijdvoorspellingen sensationeel en overdreven, waarbij hij volgens critici vaak de grens opzocht tussen Bijbelse interpretatie en pure speculatie. Zijn boeken joegen soms meer angst aan dan dat ze hoop gaven. Ze stelden dat hij met zijn nadruk op rampscenario’s en apocalyptische beelden sommige lezers juist afleidde van de kernboodschap van geloof, hoop en verlossing.
Tony Campolo (1934–2024): De man van woorden én daden
Tony Campolo, een Amerikaanse socioloog met een hart voor rechtvaardigheid, overleed op 19 november 2024. Hij werd 89 jaar. Campolo was niet zomaar een predikant; hij had een gave om sociologische inzichten te mixen met vurige preken. Samen met een groep gelijkgestemden richtte hij de Red Letter Christians op. Deze beweging draait volledig om de woorden van Jezus – ja, die rode tekst in sommige Bijbels – die ze als leidraad en inspiratiebron voor het dagelijks leven nemen. Campolo was gek op thema’s als armoedebestrijding en inclusiviteit. Hij geloofde met al z’n vezels dat geloof en actie onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Zijn boodschap? Liefde is een werkwoord.
Zijn nalatenschap roept kritische vragen op. De nadruk op sociale rechtvaardigheid en inclusiviteit, hoe bewonderenswaardig misschien ook, ging gepaard met een duidelijke verschuiving van traditionele dogma’s en de volledige raad van God zoals die in de Bijbel wordt geopenbaard. Campolo’s kijk op homoseksualiteit, waarbij hij zich uiteindelijk uitsprak voor de volledige acceptatie van homoseksuele relaties binnen de kerk, botst fundamenteel met wat de Bijbel leert, die zulke relaties als strijdig met Gods wil beschouwt.
Henry Blackaby (1935–2024): God ervaren
Henry Blackaby, een Canadese predikant met een enorme invloed, overleed op 10 februari 2024. Hij werd 88. Misschien zegt zijn naam je niet meteen iets, maar zijn boek Experiencing God veranderde het leven van miljoenen. Blackaby leerde gelovigen hoe ze Gods aanwezigheid konden herkennen in het dagelijks leven. Zijn aanpak? Geen zweverige praatjes, maar praktische, toegankelijke tools die geloof tastbaar maakten. Zijn werk bracht velen dichter bij een intensere en betekenisvollere verbinding met de kern van hun geloof.
Desalniettemin roept zijn methode ook een aantal prangende vragen op. Blackaby’s nadruk op persoonlijke ervaringen met God is zeker inspirerend, maar brengt aanzienlijke risico’s met zich mee. Een fundamentele vraag hierbij is: moet je de stem van God horen en persoonlijke opdrachten ontvangen om een authentieke relatie met Hem te hebben? Volgens Blackaby is het antwoord ‘ja’, maar volgens de Bijbel is het antwoord ‘nee’.2 “Contrary to what is taught in Experiencing God, you are not substandard if you do not “hear God’s voice.” The Bible does not teach that receiving personal revelations from God is necessary, ordinary, or to be expected for optimal Christian living. Godly Christians can go their entire life without such experience. There are dozens of verses about pursuing truth and sound doctrine, but none supporting hearing the voice of God in that sense.”[mfn[Stand to Reason. Henry Blackaby’s Experiencing God: A Critique. https://www.str.org/w/henry-blackaby-s-experiencing-god-a-critique (ingezien op 27-12-2024)
Het geloof kan onbedoeld vervallen tot een kwestie van gevoel, waarbij emoties en persoonlijke belevingen de objectieve, vaste waarheid van Gods Woord overvleugelen. Dit leidt tot de misvatting dat persoonlijke openbaringen onmisbaar zijn voor een volledig christelijk leven, terwijl de Bijbel dit nergens leert. Handelingen 17:11 herinnert ons eraan dat we de Schriften dagelijks moeten onderzoeken om te zien of iets waar is. De Epistels, de brieven in het Nieuwe Testament zoals die van Paulus en Johannes, vormen het fundament van de christelijke leer. Ze bieden duidelijke richtlijnen voor leer en leven, maar zwijgen volledig over het idee dat persoonlijke openbaringen nodig zouden zijn. Dit benadrukt dat het christelijke leven gebaseerd moet zijn op de objectieve waarheid van Gods Woord, niet op subjectieve ervaringen. Het geloof moet daarom niet gebouwd zijn op subjectieve ervaringen, maar op de duidelijke en onveranderlijke waarheid van Gods Woord.
Fernando Capalla (1934–2024): Bruggenbouwer tegen wil en dank
Fernando Capalla, een Filipijnse aartsbisschop, blies op 6 januari 2024 zijn laatste adem uit. Hij was 89 jaar oud. Capalla stond bekend om zijn rol in de interreligieuze dialoog. Stel je het zo voor: een regio verscheurd door conflicten, en dan een man die onverstoorbaar bleef geloven in vrede en begrip tussen geloofsgroepen. Dat was Fernando. Hij bracht mensen bij elkaar, zelfs als de situatie hopeloos leek.
Toch roept zijn benadering ook vragen op. Natuurlijk, zijn inzet voor dialoog is bewonderenswaardig, maar laten we eerlijk zijn: als je te veel nadruk legt op onderling begrip en dialoog, loop je het gevaar dat de unieke waarheid van het Evangelie op de achtergrond raakt. Het Evangelie wordt namelijk door de Griek als dwaasheid beschouwd, zoals Paulus schrijft in 1 Korinthe 1:23: ‘Wij prediken Christus, de Gekruisigde, voor de Joden een struikelblok en voor de Grieken een dwaasheid.’ Juist die unieke en confronterende boodschap mag nooit afgezwakt worden in een streven naar harmonie. Het risico? Dat geloof verwordt tot een vage gedeelde moraal, terwijl de kern van Christus’ boodschap – redding en verzoening – onderbelicht blijft. Inspirerend, dat zeker, maar het zet je ook aan het denken: hoe blijf je trouw aan de volledige waarheid van het Evangelie, zelfs in een zoektocht naar vrede en samenwerking?
Miguel Ángel Ayuso Guixot (1952–2024): Dialoog als brug
Miguel Ángel Ayuso Guixot, een Spaanse kardinaal, overleed op 25 november 2024 op 72-jarige leeftijd. Hij was de man achter het Dicasterie voor de Interreligieuze Dialoog. Voor Miguel ging dialoog niet alleen over praten, maar over echt luisteren. Hij geloofde dat verschillen geen muren hoefden te zijn, maar juist bruggen konden worden. Zijn levenswerk draaide om samenwerken in een wereld die soms lijkt te barsten van de tegenstellingen.
Ook hier kunnen we niet om een kritische noot heen die erom vraagt gekraakt te worden. Uiteraard is het streven naar dialoog en begrip waardevol – daar is geen twijfel over. Maar eerlijk is eerlijk: als de nadruk te veel komt te liggen op overeenkomsten tussen religies, dreigt de unieke boodschap van Christus op de achtergrond te verdwijnen. Het Evangelie is geen gedeeld ethisch manifest, maar een oproep tot redding en verzoening door Christus alleen. En daar wringt het vaak. De kerk heeft niet alleen de taak om bruggen te bouwen, maar ook om zonder compromis de reddingsboodschap van Christus te verkondigen. “Jezus Christus, en dien gekruidigd,” om met Paulus te spreken. Miguel’s werk inspireert, onmiskenbaar, maar het werpt ook een belangrijke vraag op: hoe behoud je de volle waarheid van het Evangelie terwijl je streeft naar vrede en eenheid? Da’s geen sinecure.
Jürgen Moltmann (1926–2024): De theoloog van hoop
Jürgen Moltmann, een Duitse theoloog die de wereld leerde dat hoop sterker is dan ellende, overleed op 3 juni 2024. Hij werd 98 jaar. Neem het volgende beeld eens in je op: een jonge soldaat, gevangen tijdens de Tweede Wereldoorlog, die in zijn donkerste dagen God ontdekt. Dat was Jürgen. Zijn boek Theologie van de Hoop werd een klassieker. Van hem is de gevleugelde uitspraak: “God huilt met ons, zodat wij ooit met Hem kunnen lachen.”3“Gott weint mit uns, damit wir eines Tages mit ihm lachen können.”
In 1972 pleitte de theoloog voor ‘een wereldregering’. Op het eerste gezicht klinkt dat misschien als een nobel idee – globale eenheid, vrede, wie wil dat nou niet? Maar vanuit een Bijbels perspectief is het toch behoorlijk zorgwekkend. De Bijbel waarschuwt namelijk glashelder in Openbaring 13 en Daniël 7: zo’n wereldregering in de laatste dagen wordt niet geleid door idealisme, maar door de antichrist – een systeem vol onderdrukking en godslastering. Voor gelovigen wordt dat niet alleen een bedreiging, maar een ultieme test van trouw aan hun geloof. Het zet je aan het denken: waar ligt de grens tussen streven naar vrede en het accepteren van een eenheid zonder God? Misschien is dit wel precies het moment om waakzaam te zijn, onderscheidingsvermogen te oefenen, en trouw te blijven aan de principes van Gods Woord. Want hoe verleidelijk sommige wereldse idealen ook lijken, ze mogen nooit onze eeuwige waarheid vervangen.
Nguyen Quang Trung (ca. 1940–2024): Standvastig in geloof
Nguyen Quang Trung, een Vietnamese predikant, overleed op 23 maart 2024. Hij werd 84 jaar. Nguyen was een vechter, maar niet met z’n vuisten. Hij zette zich decennialang in voor de erkenning van de Vietnamese Mennonitische Kerk en belandde meerdere keren in de gevangenis vanwege zijn onwankelbare geloof en strijd voor godsdienstvrijheid. Denk je eens in: jarenlang werken onder druk, zonder op te geven. Hij was als een rots in de branding voor zijn geloofsgemeenschap. Een echte geloofsheld.
Nguyen Quang Trung wijdde 30 jaar van zijn leven aan het erkennen en registreren van de Mennonitische kerk door de Vietnamese overheid. Zijn doel? Gelovigen de vrijheid geven om legaal samen te komen en te aanbidden. Toen het eindelijk lukte, vierde hij deze overwinning met de woorden van de apostel Paulus: “Want als wij leven, leven wij voor de Heere en als wij sterven, sterven wij voor de Heere. Of wij dan leven of sterven, wij zijn van de Heere.” (Rom. 14:8).4Christianiy Today. Died: Nguyen Quang Trung, Mennonite Who Led Church Through Dark Days in Vietnam. https://www.christianitytoday.com/2024/05/nguyen-trung-mennonite-church-vietnam-religious-freedom/ (ingezien op 27-12-2024)
Beverly LaHaye (1929–2024): Een vrouw met een missie
Beverly LaHaye, een Amerikaanse activiste en auteur, overleed op 14 april 2024. Ze werd 94 jaar. Ze was de echtgenote van Tim LaHaye, een bekende evangelische predikant en mede-auteur van de populaire ‘Left Behind’-boekenreeks over de eindtijd. Ze groeide uit van een eenvoudige vrouw uit Michigan, tot een van de meest invloedrijke stemmen in de conservatieve christelijke beweging. In 1979 richtte ze Concerned Women for America op. Een mondvol, maar het was een powerhouse van christelijk activisme. Ze streed voor traditionele gezinswaarden en schuwde het debat niet. Ze was niet op haar mondje gevallen.
Oh, en wist je dat Ronald Reagan haar persoonlijk bedankte voor haar invloed? Wat een nalatenschap! Of zoals Ronald Reagan ooit zei in de film Knute Rockne, All American: “Win one for the Gipper!”5De zin “Win one for the Gipper!” komt uit de film Knute Rockne, All American (1940), waarin Ronald Reagan George “Gipper” Gipp speelt, een legendarische American footballspeler. Vlak voor zijn dood vraagt Gipp aan zijn coach om zijn team te inspireren met de woorden: “Win just one for the Gipper.” Deze iconische zin groeide later uit tot een symbool voor doorzettingsvermogen en strijdlust, iets waar Reagan tijdens zijn politieke carrière ook graag naar verwees. Het is de ultieme oproep om nooit op te geven en altijd voor het grotere doel te gaan. En dat deed Beverly absoluut – ze zette zich volledig in voor de zaak waarin ze geloofde en liet een blijvende indruk achter.
Ray McCauley (1949–2024): Van bodybuilder tot zielentrainer
Ray McCauley, oprichter van de Rhema Bible Church in Zuid-Afrika, overleed op 8 oktober 2024 op 75-jarige leeftijd. Ooit stond hij op het podium als bodybuilder – hij werd zelfs derde bij Mr. Universe – maar zijn echte kracht lag ergens anders. Hij bouwde een kerk met meer dan 45.000 leden en stond bekend om zijn inzet voor rassengelijkheid. (Een opmerkelijke term overigens, gezien het feit dat er – vanuit Bijbels perspectief – maar één ras is: het mensenras. Zoals in Genesis 1:27 staat: “En God schiep de mens naar Zijn beeld.” We stammen allemaal af van hetzelfde ouderpaar, het allereerste ouderpaar: Adam en Eva. Maar dat terzijde.) Tijdens het apartheidsregime hield hij kerkdiensten waar iedereen welkom was, ongeacht huidskleur. Destijds was dat revolutionair. Zijn impact reikte verder dan religie; hij stond midden in de politieke en sociale veranderingen van zijn land. Een krachtpatser in verlei opzicht, zou je kunnen zeggen.
Toch bleef McCauley’s nalatenschap niet onomstreden. Tsja, en dat is zacht uitgedrukt. Zijn associatie met het welvaartsevangelie bracht flink wat kritiek met zich mee. Zijn luxe levensstijl – die hij verdedigde als passend voor een CEO van een middelgroot bedrijf – schuurde bij velen, zeker bij degenen die geloof koppelen aan eenvoud en dienstbaarheid. En dan zijn er nog de scheidingen. Zijn breuk met Lyndie in 2000 veroorzaakte een schokgolf in zijn gemeente. Lyndie kreeg het verwijt dat haar scheiding geen Bijbelse gronden had, en dat leidde tot een enorme leegloop. Alsof dat nog niet genoeg was, bracht zijn snelle huwelijk met Zelda Ireland – een tweevoudig gescheiden vrouw – nog meer controverse. Vanuit gereformeerd perspectief lijkt dit alles een veronachtzaming van de Bijbelse principes rondom huwelijk, leiderschap en getuigenis.
Dan is er nog zijn politieke betrokkenheid. Zijn steun aan de omstreden president Jacob Zuma en de oprichting van interreligieuze organisaties zoals de National Interfaith Leadership Council werden door velen gezien als een poging tot politieke invloed, terwijl de focus op het Evangelie naar de achtergrond leek te verdwijnen.
McCauley’s nalatenschap laat al met al een ambivalent beeld achter. Aan de ene kant is er zijn enorme invloed en de vele levens die hij bereikte. Aan de andere kant zijn er de controverses die gelovigen oproepen tot een belangrijke reflectie: hoe verenig je leiderschap, eenvoud en trouw aan de Schrift in een wereld die soms meer vraagt om macht en succes dan om nederigheid en toewijding?
Welke bekende christenen overleden er in 2024 in Nederland?
Henk Medema (1949–2024): Een visionair met pen en papier
Henk Medema, een naam die je niet zomaar vergeet. Deze Nederlandse evangelische publicist en voormalige directeur van Uitgeverij Medema overleed op 74-jarige leeftijd. Zijn passie? Boeken die de ziel raken. Denk aan werken van auteurs zoals de veelschrijver Willem Ouweneel, Gary Chapman (‘die man van de liefdestalen!’) en Rick Warren, bekend van de bestseller ‘Doelgricht Leven’ – een pennenvrucht waar overigens ook veek kritiek op was. Medema was een bruggenbouwer pur sang, iemand die traditionele en moderne christelijke stromingen wist samen te brengen.
Zijn nalatenschap is een bibliotheek vol inspiratie en geloof. We zien een man voor ons die niet klakkeloos boeken uitbracht of schreef, maar ze gebruikte als een richtingaanwijzer naar een diepere relatie met God. Een gids voor wie op zoek was naar geloof, hoop en antwoorden. Mooie erfenis, nietwaar?
Ds. A. Moerkerken (1947–2024): Verklarende prediker
Deze predikant binnen de Gereformeerde Gemeenten overleed op 77-jarige leeftijd in zijn appartement in Capelle aan den IJssel. Zijn leven? Eenvoudig, zonder opsmuk, maar juist daarin lag zijn kracht. Geen grote woorden of opvallende daden, maar een stille toewijding die zijn gemeenschap raakte. Hij was jarenlang verbonden aan de gemeente van Ridderkerk, waar zijn preken en pastorale werk diepe indruk maakten. Zijn focus lag altijd op de verkondiging van de zuivere Schriftuurlijke waarheid. In een interview met het Reformatorisch Dagblad legde ds. Moerkerken uit waar het volgens hem om gaat in de prediking:
“Het verklarende element moet in de prediking wel voldoende nadruk krijgen. Een predikant mag geen bevindelijkheid gaan preken, want bevinding moet opbloeien uit de exegese. Ik wil preken zoals Hellenbroek en Costerus. Zij legden de tekst eerst helder uit, deden aan grondige exegese, en pasten de Bijbeltekst daarna toe op de harten van de hoorders.“6RD. Ds. Moerkerken 40 jaar predikant. https://www.rd.nl/artikel/576877-ds-moerkerken-40-jaar-predikant (ingezien op 27-12-2024)
Deze aanpak, geworteld in diepe theologische studie, toont zijn overtuiging dat het Woord van God niet alleen begrepen moet worden, maar ook moet landen in de levens van luisteraars.
Drs. Jaap van Gelderen (1943–2024): Geschiedenis als spiegel
Drs. Jaap van Gelderen, een kerkhistoricus die de vervlogen tijd tot leven bracht, overleed op 80-jarige leeftijd. Hij was jarenlang een gerespecteerd docent aan de Theologische Universiteit in Kampen en hij werd bekend van de ‘struikelstenen’ (Stolpersteine) in dezelfde stad. Struikelstenen zijn gedenkstenen die worden gelegd bij de woningen van voormalige Joodse inwoners. Ook werkte de kerkhistoricus onvermoeibaar mee aan de redding van de synagoge aan de IJsselkade van deze IJsselstad.
Jaap van Gelderen. Denk je eens in: een man die niet alleen feiten opsomde, maar ze ook een ziel gaf. Zijn lessen waren als ramen die opengingen naar het verleden – verhelderend en ontroerend.
Prof. dr. D.Th. Kuiper (1938–2024): Architect van de samenleving
Prof. dr. D.Th. Kuiper, een man met visie, overleed op 85-jarige leeftijd. Als hoogleraar Sociologie aan de Vrije Universiteit was hij een bouwmeester van maatschappelijke structuren. Zijn invloed? Denk aan de Anti-Revolutionaire Partij (ARP) en later het CDA. Zijn werk stond als een rots en legde een fundament dat nog generaties meeging.
Ds. J. Schipper (1947–2024): Docent met een late roeping
Ds. J. Schipper, voormalig docent Nederlands en met een late roeping, overleed onverwacht op 77-jarige leeftijd. Hij diende drie gemeenten in zijn loopbaan en preekte tot op het allerlaatste moment. Over het ouder worden zei hij:
“Je ervaart bij het ouder worden dat je dingen moet loslaten. Dat is ook de gang van het leven. Het is op zich niet erg, als we Christus maar mogen overhouden.”7RD. Ds. J. Schipper 25 jaar predikant: Nieuwe kracht ontvangen. https://www.rd.nl/artikel/1034663-ds-j-schipper-25-jaar-predikant-nieuwe-kracht-ontvangen (ngezien op 27-12-2024)
Ds. G.R. Procee (1953–2024): Een wereldburger van het geloof
Ds. G.R. Procee, een predikant die letterlijk en figuurlijk bruggen bouwde tussen Nederland en Canada, overleed op 9 april 2024 op 70-jarige leeftijd. Zijn werk en leven waren een voorbeeld van geloof in actie. Procee diende niet alleen de kerken in Nederland, maar had ook een grote invloed binnen de Free Reformed Church in Hamilton, Canada, waar hij geliefd was om zijn heldere prediking en pastorale hart.
Zijn theologische boeken ‘Uit liefde tot zijn kudde’, ‘De Heilige Doop’, ‘De nood van de mens’ en ‘De verlossing door het geloof’ overstegen grenzen en inspireerden zowel theologen als gewone gemeenteleden. Deze werken getuigen van zijn diepe kennis van de Bijbel en zijn passie om de boodschap van genade en verlossing toegankelijk te maken voor iedereen. In Canada zette hij zich daarnaast in voor het behoud van klassieke gereformeerde waarden, een missie die hij met overtuiging en nederigheid uitvoerde.
Procee’s leven was een reis vol geloof en dienstbaarheid, een getuigenis van wat het betekent om geroepen te worden en die roeping ook volledig te leven. Hij zal worden herinnerd als een man van diepe overtuigingen en een warm hart, iemand die wist hoe hij de Bijbelse boodschap tot leven moest brengen in een veranderende wereld.
Ds. Jaap de Vreugd (1945–2024): Roeping voor Israël en het Joodse volk
Jaap de Vreugd was jarenlang als hervormd predikant werkzaam in de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Hij werd vooral bekend als oud-voorzitter van Christenen voor Israël, een organisatie die zich onvermoeibaar inzet voor de ondersteuning van het Joodse volk en het uitdragen van de Bijbelse roeping voor Israël. Zijn passie voor deze missie was diepgeworteld in zijn geloof en visie op Gods plan met Zijn verbondsvolk.
Op een warme augustusavond werd hij herdacht in de Sint-Joriskerk in Amersfoort, waar hij jarenlang met liefde diende. Tijdens deze indrukwekkende rouwdienst, geleid door zijn zoon drs. Kees de Vreugd, werden twee Bijbelgedeelten besproken: Ruth 1:6-19a, met de prachtige belijdenis van Ruth, “Uw volk is mijn volk, uw God is mijn God,” die ook boven de rouwkaart stond, en Efeze 2:11-22. Deze teksten waren doelbewust gekozen; ze weerspiegelden de kern van zijn geloof, zijn onwrikbare steun aan Israël, en zijn rotsvaste vertrouwen in Gods belofte voor verzoening en eenheid. Het was een dienst vol eerbied, herinnering en hoop.
Arie van der Veer (1942–2024): De stem van troost
Arie van der Veer, ontegenzeggelijk een icoon binnen de Evangelische Omroep (EO), overleed op 82-jarige leeftijd aan de gevolgen van uitgezaaide prostaatkanker. Zijn naam is onlosmakelijk verbonden met programma’s zoals ‘Nederland Zingt’ en ‘De Kapel’, waarin hij met warmte en overtuiging het geloof dichterbij bracht. Neem het volgende beeld eens in je op: een zondagmorgen met zijn kalmerende stem, die als balsem werkte en mensen in moeilijke tijden hoop gaf. Hij was niet alleen een presentator, maar ook een inspirerende predikant en bestuurder, die jarenlang mede vormgaf aan de EO. Zijn nalatenschap? Een schat aan woorden die troost bieden en een onuitwisbare impact op christelijk Nederland.
Reacties en ervaringen
Hieronder kun je reageren op dit artikel. Mis je bepaalde bekende christenen in het rijtje? Laat het ons weten! Wij stellen reacties zeer op prijs. Reacties worden niet automatisch (direct) gepubliceerd. Dit gebeurt nadat ze door de redactie gelezen zijn. Dit om ‘spam’ of anderszins ongewenste c.q. ongepaste reacties eruit te filteren. Daar kunnen soms enige uren overheen gaan.