Een dialoog tussen Chris Verhagen en David de Vos – Zijn alle mensen Kinderen van God?

Last Updated on 2 juni 2024 by M.G. Sulman

Chris Verhagen, psychiater bij De Hoop ggz en christen, heeft een YouTube-kanaal genaamd ‘Christelijke Apologeet’. Op maandag 13 mei ging hij met evangelist David de Vos in gesprek over diens nieuwe boek ‘Rauw’. Er is al veel gezegd over het boek, ook door Verhagen zelf in een eerdere podcast. Maar nu konden ze rustig met de Bijbel erbij bespreken waarom Verhagen problemen heeft met de laatste drie hoofdstukken van het boek. Het is bewonderenswaardig dat De Vos bereid was om dit gesprek aan te gaan. Het resultaat was een waardevol gesprek met de Bijbel op tafel. De Bijbel is de absolute maatstaf van waarheid en gerechtigheid. Zoals 2 Timotheüs 3:16-17 zegt: “Heel de Schrift is door God ingegeven en is nuttig om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid, opdat de mens die God toebehoort, volmaakt zou zijn, tot elk goed werk volkomen toegerust.” Chris Verhagen hoopt dat de kijkers en luisteraars het ook nuttig en leerzaam zullen vinden. De discussie tussen David de Vos en Chris Verhagen draait in de kern om het behoud van de volledige Bijbelse waarheid en het bouwen van bruggen naar de postmoderne samenleving zonder concessies te doen aan de kernboodschap van het evangelie.¹Voor de totstandkoming van dit artikel is o.a. gebruikgemaakt van ‘Video Summarizer’.

Samenvatting van ‘Een dialoog met David de Vos – Zijn alle mensen Kinderen van God?’

Introductie van de Gespreksdeelnemers

De evangelist David de Vos is een bekend figuur in christelijke kringen, vooral in Evangelische hoek. Chris Verhagen is een christelijke apologeet en psychiater met een passie voor evangelisatie en apologetiek. De psychiater heeft ongeveer 12.600 abonnees op zijn YouTube-kanaal²Peildatum: 27 mei 2024, wat wijst op een groeiende invloed en steeds groter wordend bereik binnen de christelijke gemeenschap.

Belangrijkste Discussiepunt

Verhagen benadrukt dat de titel “kinderen van God” in het Nieuwe Testament exclusief verwijst naar degenen die het evangelie van Jezus Christus accepteren en opnieuw geboren worden. Dit terwijl De Vos in zijn boek Rauw stelt dat iedereen een kind van God is.

Persoonlijke Verhalen en Achtergrond

Verhagen is getrouwd met een Roemeense vrouw en deelt zijn persoonlijke reis als psychiater en ouderling in een kleine Roemeense kerk in Rotterdam, alsmede zijn inspanningen op YouTube om het evangelie te verspreiden. De evangelist De Vos vertelt over de uitdagingen en voordelen van het aangaan van directe dialogen versus het maken van video’s achter een computer.

Over het Boek ‘Rauw’

Verhagen prijst de eerste 230 pagina’s van De Vos’ boek vanwege diens openheid en het feit dat hij zich kwetsbaar openstelt over zijn persoonlijke worstelingen, zoals burnout en depressie, waar hij mee te kampen had. Hij uit echter zijn zorgen over de laatste hoofdstukken van het boek, waar hij vindt dat De Vos een te postmoderne benadering hanteert waarmee Bijbelse fundamenten verlaten wordt.

Bruggen Bouwen of Syncretisme

David de Vos: Bruggen Bouwen

David de Vos kiest voor een inclusieve en uitnodigende benadering om de postmoderne samenleving te bereiken. Hij gelooft dat veroordeling en uitsluiting niet effectief zijn om mensen naar het christelijk geloof te leiden. Zijn aanpak richt zich op het bouwen van relaties en het laten zien van Jezus’ liefde op een manier die relevant is voor de hedendaagse mens.

Chris Verhagen: Waarschuwt voor het risico van syncretisme

Chris Verhagen waarschuwt voor het risico van syncretisme, oftewel het vermengen van christelijke geloofselementen met andere religieuze of culturele invloeden. Hij vreest dat het aantrekkelijker maken van de Bijbelse boodschap voor de moderne mens kan leiden tot een verwatering van de oorspronkelijke waarheden en het Evangelie. Verhagen pleit dan ook voor het handhaven van de zuiverheid van het evangelie zonder concessies te doen.

Strijden voor het Geloof

De psychiater en apologeet Verhagen benadrukt dat christenen vast moeten houden aan de oorspronkelijke evangelieboodschap, zoals beschreven in Judas 1:3:

“Geliefden, toen ik mij er met alle inzet toe zette u te schrijven over de gemeenschappelijke zaligheid, werd ik genoodzaakt u te schrijven met de aansporing om te strijden voor het geloof dat eenmaal aan de heiligen overgeleverd is.”

Hij breekt een lans om te strijden voor het geloof dat eens aan de heiligen is overgeleverd, zonder toe te geven aan de tijdgeest en moderne aanpassingen.

Schrift, Interpretatie en Waarheid

Verhagen beschouwt de Bijbel als het onfeilbare woord van God, dat onveranderd moet worden verkondigd. Hij gelooft dat de Bijbel de ultieme standaard is voor waarheid en dat christenen daarop mogen worden aangesproken en gecorrigeerd. Hij stelt dat het verdedigen van het christelijk geloof soms betekent dat harde waarheden moeten worden uitgesproken, zelfs als dit ongemakkelijk is.

De Vos vraagt zich af of de Schrift ons moet dienen of wij de Schrift. Verhagen haalt vervolgens 2 timoteus 3:16-17 aan:

“Heel de Schrift is door God ingegeven en is nuttig om daarmee te onderwijzen, te weerleggen, te verbeteren en op te voeden in de rechtvaardigheid, opdat de mens die God toebehoort, volmaakt zou zijn, tot elk goed werk volkomen toegerust.”

Verhagen merkt dan op dat Paulus hier aangeeft dat de schrift door God gegeven is. Dus wanneer we het Nieuwe of het Oude Testament lezen, dan lezen wij eigenlijk datgene wat God tot ons spreekt:

“Je kan dat niet scheiden van elkaar en dan is mijn vraag dien jij God of dient God jou? Ik denk dat wij God dienen.”

De Vos benadrukt vervolgens dat Jezus kwam om te dienen, wat impliceert dat de Bijbel ook een dienende rol heeft in ons leven. Hij suggereert dat de Bijbel een leidraad is in ons leven. Verhagen vindt dat ‘te klein’; dit stelt namelijk de mens centraal in plaats van God.

“Ik denk, en dat is volgens mij ook de teneur in de laatste drie hoofdstukken van je boek waar ik zoveel moeite mee heb, dat je de mens heel centraal zet. Ja, maar dat doet onrecht aan wie God is. Ik denk dat God in een christelijk wereldbeeld centraal zou moeten staan en dat wij in relatie tot die God betekenis en belangrijkheid hebben. Het is dus niet of wij belangrijk zijn of God belangrijk is, maar wij vinden onze waarde in relatie tot de God die ultiem waardevol is.”

Verhagen erkent de Bijbel als absolute standaard. Dit betekent dat je anderen mag aanspreken en corrigeren op basis van de Bijbelse principes, en dat zij jou op dezelfde manier mogen aanspreken en corrigeren.

De Vos vindt dat er ruimte moet zijn voor verschillende interpretaties en contextuele lezingen. “Jouw interpretatie kans anders zijn dan die van mij,” aldus de evangelist. Hij vindt dat je ruimte moet laten voor meerdere interpretaties waarop je de Bijbel lezen kunt. Verhagen stelt daarop de vraag: “Geloof je dat God in staat is om taal te gebruiken om ideeën helder over te brengen op mensen?”

De Vos gelooft in het bestaan van ‘simultane waarheden’ binnen Gods Koninkrijk, waarbij ogenschijnlijk tegenstrijdige waarheden naast elkaar kunnen bestaan. Verhagen vroeg zich daarop af of De Vos gelooft dat God in die zin de wetten van de logica overtreedt door ook echt tegenstrijdige dingen allebei als waarheid te accepteren.

Wereldbeeld en Evangelie

De Vos ziet in de postmoderne benadering een kans om mensen dichter bij het evangelie te brengen. Hij geeft aan dat ontzettend veel mensen Bijbelse principes zoals positief denken en dankbaarheid omarmen, maar de levende God eruit knippen. Hij ziet dit als een kans om deze mensen dichter bij het Evangelie te brengen.

Verhagen is bezorgd dat deze benadering kan leiden tot een verwaterde versie van het evangelie waarin de ernst van zonde en de noodzaak van verlossing door Jezus wordt geminimaliseerd.

Zijn Alle Mensen Kinderen van God?

Verhagen over “kinderen van God”

• Bijbelse Interpretatie: De term “kinderen van God” verwijst volgens Verhagen in het Nieuwe Testament exclusief naar mensen die in Jezus Christus geloven en opnieuw geboren zijn. Hij verwijst specifiek naar Johannes 1:12: “Maar allen die Hem aangenomen hebben, hun heeft Hij macht gegeven kinderen van God te worden, namelijk die in Zijn Naam geloven.“
• Belang van het Evangelie: Verhagen stelt dat elke referentie naar “kinderen van God” in het Nieuwe Testament betrekking heeft op gelovigen die het evangelie van Jezus Christus hebben aangenomen. Hij maakt duidelijk dat dit een essentieel onderdeel is van de christelijke leer en dat zonder geloof in Jezus niemand als kind van God kan worden beschouwd.

David de Vos over “kinderen van God”

• Breder Perspectief: De Vos gebruikt de term “kinderen van God” in een bredere zin en suggereert dat alle mensen, als schepselen van God, op een bepaalde manier kinderen van God zijn. Hij wijst op het idee dat God de Vader van alle mensen is, ongeacht hun geloof.
• Inclusieve Benadering: De Vos pleit voor een meer inclusieve benadering en benadrukt dat God alle mensen zegent en liefheeft, niet alleen degenen die expliciet in Jezus geloven. Hij haalt de belofte aan Abraham aan dat alle volken gezegend zullen worden door zijn nageslacht, zoals vermeld in Genesis 12:3.
• Open Deur: De Vos houdt de deur open voor het idee dat God op veel grotere en soms onbekende manieren werkt dan mensen kunnen begrijpen. Hij gelooft dat het belangrijk is om niet te oordelen wie wel of niet als kind van God wordt beschouwd, maar om de liefde en genade van God te benadrukken.

Conclusie

Verhagen en De Vos hebben verschillende benaderingen van het concept “kinderen van God.” Verhagen hanteret een strikt Bijbelse interpretatie die exclusief is voor gelovigen in Jezus Christus, terwijl De Vos een bredere, meer inclusieve benadering kiest die alle mensen als schepselen van God omvat.

Inclusiviteit in de Kerk

De Vos vergelijkt de kerk met een stadion waar iedereen welkom is, ongeacht hun achtergrond of gebreken. Zijn intentie is om mensen dichter bij Jezus te brengen, zelfs als dat betekent dat hij eerst hun vertrouwen moet winnen.

Verhagen vraagt zich af hoeveel water bij de wijn gedaan mag worden om de kerk inclusiever te maken. Hij pleit ervoor om de waarheid van het evangelie niet te veranderen opdat mensen zich dan beter voelen. Hij erkent het belang van een liefdevolle benadering maar waarschuwt dat de volledige waarheid van het evangelie niet mag worden opgeofferd.

De Rol van de Gemeente

Verhagen stelt dat de gemeente de pijler en het fundament van de waarheid moet zijn, conform 1 Timotheüs 3:15:

“Maar voor het geval dat ik langer wegblijf, weet u nu hoe men zich moet gedragen in het huis van God, dat is de gemeente van de levende God, zuil en fundament van de waarheid.”

Hij benadrukt dat de gemeente de volledige waarheid van Gods woord moet verkondigen zonder concessies te doen aan de moderne tijd. Het presenteren van een halve waarheid, verandert de kerk in een sekte, zo waarschuwt Verhagen, “want dan vertel je mensen aan het begin niet aan de voordeur waar ze uiteindelijk daar binnen mee te maken gaan krijgen”.

De Vos benadrukt het belang van een inclusieve kerk waar iedereen welkom is en elkaar bemoedigt. Hij stemt in dat de waarheid verkondigd moet worden, maar benadrukt dat de manier waarop deze wordt gebracht belangrijk is.

Jezus’ Benadering van Zondaars

De Vos illustreert hoe Jezus zondaars met genade benaderde, zoals bij de overspelige vrouw en Zacheüs. Hij beklemtoont dat het belangrijk is om mensen niet af te stoten met een boodschap van veroordeling, maar hen te benaderen met liefde en begrip. Verhagen erkent dit, doch benadrukt dat Jezus ook waarschuwde voor het komende oordeel. Hij uit zijn zorg dat een eenzijdige presentatie van het evangelie niet eerlijk is en roept De Vos op om kritisch te blijven kijken naar wat de Bijbel duidelijk maakt.

Liefde en Waarheid

Beiden zijn het erover eens dat liefde betekent dat je de waarheid vertelt. Verhagen maakt duidelijk dat liefde ook inhoudt dat je elkaar waarschuwt voor de gevolgen van zonde. Hij benadrukt het belang van het verkondigen van de volledige waarheid van het evangelie en waarschuwt voor een eenzijdige presentatie die de ernst van zonde en de noodzaak van verlossing minimaliseert.

De Vos erkent dit maar benadrukt het belang van de manier waarop de boodschap wordt gebracht om effectief te zijn in een postmoderne samenleving. De evangelist zegt te streven naar een balans tussen eerlijkheid over zijn eigen worstelingen en trouw blijven aan de Bijbelse boodschap.

Conclusie van deze dialoog tussen Chris Verhagen en David de Vos

De discussie tussen David de Vos en Chris Verhagen over Bijbelse interpretaties en evangelieverkondiging weerspiegelt een breder debat binnen het christendom: hoe de waarheid van het evangelie te handhaven terwijl men tegelijkertijd bruggen bouwt naar een postmoderne samenleving. Terwijl De Vos pleit voor inclusiviteit en genade, waarschuwt Verhagen voor de gevaren van het doen van concessies aan de Bijbelse boodschap. Beide mannen streven ernaar om mensen dichter bij Jezus te brengen, maar hun benaderingen in hoe zij geloven dat dit het beste kan worden bereikt, verschillen wezenlijk van elkaar.

Analyse van het Gesprek tussen Chris Verhagen en David de Vos door ‘Geloof en rede’

In deze video geeft Carel de Lange van het YouTube-kanaal ‘Geloof en rede’ een analyse van de dialoog tussen David de Vos en Chris Verhagen. Ik heb veel respect voor de moed die ze hebben getoond om dit gesprek aan te gaan. Discussies tussen christenen zijn belangrijk omdat ze ons scherper maken en helpen om de waarheid aan het licht te brengen. Ze hebben een goed voorbeeld gegeven van hoe je ondanks grote verschillen in denkbeelden toch liefdevol en respectvol een gesprek kunt voeren. Tegenwoordig zijn mensen snel gekwetst als je kritiek hebt op hun denkbeelden omdat ze dat ervaren als een aanval op hun persoon. Het is belangrijk om te beseffen dat er een groot verschil is tussen het bekritiseren van iemands ideeën en het bekritiseren van de persoon zelf.

Subjectieve vs. Objectieve Waarheid

Een van de belangrijkste punten van verschil tussen Verhagen en De Vos lijkt hun benadering van waarheid te zijn. De Vos legt vaak de nadruk op subjectieve waarheid, hoe mensen dingen zien en beleven, terwijl Verhagen zich richt op objectieve waarheid, hoe dingen echt zijn. Dit verschil werd duidelijk toen Verhagen aan De Vos vroeg of de Bijbel de ultieme standaard is voor waarheid, zelfs als je gevoel iets anders zegt. David vond deze vraag lastig omdat de interpretatie van de Schrift kan variëren, afhankelijk van iemands achtergrond en perspectief.

Inclusiviteit vs. Exclusiviteit

De Vos streeft ernaar om inclusief te zijn en bruggen te bouwen naar een postmoderne samenleving waarin iedereen zijn eigen waarheid heeft. In de postmoderne tijd heerst het idee dat er geen absolute waarheden zijn, en dat iedereen zijn eigen waarheid heeft. Dit streven naar inclusiviteit kan echter problematisch zijn als het leidt tot het opofferen van de objectieve waarheid. Verhagen wees erop dat dit kan uitmonden in het Joel Osteen-evangelie, dat aantrekkelijk is voor de samenleving maar niet het volledige verhaal vertelt. Het christelijke geloof is exclusief in die zin dat Jezus zei: “Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader dan door mij” (Johannes 14:6). Dit exclusieve karakter van de waarheid betekent dat als iets waar is, alle alternatieven niet waar zijn.

Interpretatie van de Bijbel

De manier waarop we de Bijbel interpreteren is cruciaal. De evangelist David de Vos lijkt ruimte te willen laten voor meerdere interpretaties, zelfs als die elkaar tegenspreken. Verhagen gelooft daarentegen dat de Bijbel op een objectieve manier geïnterpreteerd kan en moet worden. Er zijn methoden om de Bijbel correct te interpreteren (hermeneutiek), vergelijkbaar met de wetenschappelijke methode. Dit betekent dat sommige interpretaties beter zijn dan andere en dat we ons moeten laten corrigeren door wat de Bijbel daadwerkelijk zegt.

Zijn Alle Mensen Kinderen van God?

Een ander belangrijk discussiepunt was of alle mensen kinderen van God zijn. De Vos beweerde dat iedereen een kind van God is, maar dat veel mensen zich daar nog niet van bewust zijn. Verhagen wees erop dat de Bijbel duidelijk maakt dat alleen zij die in Jezus geloven kinderen van God worden. Dit is een fundamenteel verschil in theologie dat niet zomaar genegeerd kan worden.

Conclusie van ‘Geloof en Rede’

Het gesprek tussen de heren Verhagen en de Vos illustreert een groter probleem in christelijk Nederland: de invloed van de post-waarheid cultuur, waarin gevoelens en persoonlijke belevingen belangrijker worden gevonden dan de objectieve waarheid. Het is van eminent belang dat christenen zich weer laten leiden door de waarheid van Gods woord en niet door hun gevoelens. Dit betekent dat we open moeten staan voor correctie en dat we onze theologie baseren op wat de Bijbel daadwerkelijk zegt, ook als het tegen je gevoel ingaat.

Carel de Lange van Geloof en Rede besluit de video met geparafraseerd de volgende oproep:

“David, als je dit ziet, weet dat dit geen aanval is op jouw persoon of intenties, maar een algemene zorg over de invloed van de post-waarheid cultuur op de kerk. Het gesprek dat je met Chris hebt gevoerd was een goed voorbeeld van hoe we ondanks verschillen respectvol en liefdevol met elkaar kunnen discussiëren. Ik hoop en bid dat je in je zoektocht de waarheid centraal blijft stellen en het complete evangelie zult omarmen.”

Tot besluit: Francis Schaeffer’s metafoor

In de video van Geloof en Rede wordt Francis Schaeffer genoemd in het kader van het verschil tussen objectieve en subjectieve waarheid. Francis Schaeffer (1912-1984) was een invloedrijke christelijke filosoof en theoloog. Hij gebruikte de metafoor van een gebouw met twee verdiepingen om deze concepten te illustreren.

Het Concept van Waarheid Volgens Francis Schaeffer

Francis Schaeffer illustreerde het concept van waarheid met een gebouw van twee verdiepingen:

• Benedenverdieping: Op deze verdieping bevinden zich alle objectieve waarheden. Dit zijn dingen die overeenkomen met de realiteit, zoals wetenschap, wiskunde, logica en feiten. Bijvoorbeeld, het feit dat 1+1 gelijk is aan 2, of de zwaartekracht. Deze waarheden zijn onafhankelijk van persoonlijke meningen of gevoelens.
• Bovenverdieping: Op de hogere verdieping bevinden zich alle verlangens, meningen en voorkeuren. Dit zijn subjectieve zaken, zoals je favoriete film of persoonlijke overtuigingen die kunnen variëren van persoon tot persoon.

Toepassing op het Geloof

De vraag die Schaeffer stelde, is of geloof zich op de benedenverdieping of de bovenverdieping bevindt:

• Benedenverdieping: Als geloof op de benedenverdieping thuis hoort, dan is het een kwestie van feiten en objectieve waarheid, net als wetenschap. Dit betekent dat geloof gebaseerd is op realiteit en onafhankelijk is van persoonlijke voorkeuren.
• Bovenverdieping: Als geloof op de bovenverdieping thuis hoort, dan is het een kwestie van persoonlijke overtuiging, variërend van persoon tot persoon en afhankelijk van individuele gevoelens en perspectieven.

Door het geloof op de benedenverdieping te plaatsen, wordt erkend dat er objectieve methodes zijn om de Bijbel correct te interpreteren en dat het christelijk geloof net zo objectief is als wetenschappelijke waarheid. Dit helpt om misleidingen en verkeerde interpretaties te vermijden en zorgt ervoor dat christenen hun geloof baseren op de waarheid van Gods woord in plaats van op persoonlijke gevoelens of voorkeuren.

De Benadering van de Vos

Volgens de analyse in de video lijkt David de Vos de neiging te hebben om geloof op de bovenverdieping te plaatsen. Dit komt doordat hij is beïnvloed door de post-waarheid cultuur waarin persoonlijke beleving belangrijker wordt geacht dan objectieve waarheid. Dit leidt tot een situatie waarin verschillende interpretaties van de Bijbel naast elkaar kunnen bestaan, zonder dat één ervan als de absolute waarheid wordt beschouwd.

Waarom vindt De Vos het lastig om de Bijbel als ultieme standaard te accepteren, ondanks zijn geloof in de Schrift?In de video komen enkele redenen naar voren waarom David de Vos moeite heeft met het volledig accepteren van de Bijbel als ultieme standaard, ondanks zijn geloof in de Schrift. Hier zijn de belangrijkste punten:

Subjectieve Interpretatie

De evangelist benadrukt het belang van subjectieve interpretatie van de Bijbel. Hij gelooft dat de Schrift op verschillende manieren kan worden geïnterpreteerd, afhankelijk van persoonlijke ervaringen en achtergronden. Dit maakt het moeilijk voor hem om de Bijbel als de ultieme en onbetwistbare standaard te zien, omdat hij erkent dat interpretatie altijd enigszins subjectief is.

Postmoderne Invloeden

David de Vos is sterk beïnvloed door de postmoderne cultuur waarin wij allemaal leven en waarin waarde wordt gehecht aan persoonlijke waarheid en gevoelens boven objectieve feiten. Deze invloed zorgt ervoor dat hij ruimte wil laten voor verschillende interpretaties en benaderingen van de Bijbel, wat in contrast staat met het idee van de Bijbel als een absolute standaard.

Inclusiviteit en Bruggen Bouwen

De Vos wil graag inclusief zijn en bruggen bouwen naar mensen met verschillende achtergronden en overtuigingen. Hij vindt het belangrijk om mensen uit te nodigen en in te sluiten, in plaats van hen te veroordelen. Dit verlangen naar inclusiviteit botst met het strikt vasthouden aan de Bijbel als de ultieme autoriteit, omdat het accepteren van meerdere waarheden helpt om meer mensen te bereiken en zich welkom te laten voelen.

Complexiteit van de Schrift

David de Vos ziet de Bijbel als een complexe en omvangrijke tekst die moeilijk volledig te begrijpen of te interpreteren is. Hij gelooft dat niemand de absolute waarheid in pacht heeft vanwege de complexiteit en diepgang van de Bijbel. Dit perspectief draagt bij aan zijn aarzeling om de Schrift als ultieme maatstaf te aanvaarden, omdat er vanuit zijn perspectief altijd interpretatieve verschillen zullen zijn.

Weerstand tegen Correctie

De evangelist laat merken dat hij het moeilijk vindt om gecorrigeerd te worden op basis van de Bijbel. Hij stelt dat de Bijbel door iedereen verschillend geïnterpreteerd kan worden, wat betekent dat correctie altijd gebaseerd is op een bepaalde interpretatie. Deze weerstand tegen correctie versterkt zijn moeite om de Bijbel als ultieme standaard te accepteren, omdat het impliciet betekent dat er een juiste en een verkeerde manier van interpretatie zou zijn. Tegelijk is hij daarmee verheven boven iedere vorm van kritiek, want ‘jij hebt jouw interpretatie en ik heb mijn interpretie en niemand heeft de waarheid in pacht’. Hierdoor wordt het onmogelijk om een constructieve dialoog te voeren, omdat alle standpunten als even geldig worden beschouwd zonder dat er een gemeenschappelijke basis is voor evaluatie en correctie.

Conclusie

Francis Schaeffer’s metafoor helpt om te begrijpen dat het christelijk geloof op de benedenverdieping hoort, waar het gezien wordt als een objectieve waarheid die overeenkomt met de realiteit. Dit impliceert dat er juiste en onjuiste interpretaties van de Bijbel zijn, en dat christenen zich moeten laten corrigeren door de Schrift en niet door persoonlijke gevoelens of culturele invloeden.

Reacties en ervaringen

Hieronder kun je reageren op dit artikel. Je kunt bijvoorbeeld je ervaringen delen over de dialoog tussen David de Vos en Chris Verhagen, of ervaringen delen over postmoderne invloeden binnen de kerk. Wij stellen reacties zeer op prijs. Reacties worden niet automatisch (direct) gepubliceerd. Dit gebeurt nadat ze door de redactie gelezen zijn. Dit om ‘spam’ of anderszins ongewenste c.q. ongepaste reacties eruit te filteren. Daar kunnen soms enige uren overheen gaan.