Andreascentrum: christelijk jongerencentrum in Groningen in de jaren ’90

Last Updated on 1 januari 2025 by M.G. Sulman

In de jaren ’90 van de vorige eeuw was het Andreascentrum – afgekort als ‘A.C.’ – dé hotspot voor jongeren in Groningen, voornamelijk uit de Korrewegwijk en van de Andreasgemeente.¹De afbeelding bovenaan het artikel is een gefingeerde afbeelding. Dit jongerencentrum was een initiatief van deze pinksterkerk. Het lag aan de Nieuwe Boteringestraat 31. Hier konden jongeren samenkomen, chillen en meedoen aan allerlei coole activiteiten en events die de community dichter bij elkaar brachten. Het Andreascentrum was een belangrijk onderdeel van de missie van de Andreasgemeente, een pinkstergemeente, om een positieve impact te hebben op zowel hun eigen jeugd als de lokale jongeren. Ze wilden een veilige en ondersteunende plek bieden, en tegelijkertijd het Evangelie delen. Het Andreascentrum organiseerde diverse activiteiten, waaronder tienerclubs, zangavonden en bijbelstudies, en uitjes zoals droppings en herfstkampen. Daarnaast werd het maandblad ‘ACT’ uitgegeven, dat door jongeren voor jongeren werd gemaakt. Dit blad richtte zich op het verspreiden van het Evangelie van Jezus Christus en bevatte interviews met bekende christenen, verslagen van evenementen en columns over onderwerpen die jongeren aan het hart gingen.

‘t Andreascentrum was onderdeel van een pinkstergemeente

Het Andreascentrum was van eind jaren ’80 tot de eerste helft van de jaren ’90 van de vorige eeuw de ultieme hangout in Groningen waar jongeren doordeweeks en in het weekend konden socializen, ontspannen en deelnemen aan diverse activiteiten in een veilige en gezellige omgeving. Het vielt onder verantwoordelijkheid van het bestuur van de Andreasgemeente, een pinksterkerk in Groningen.

Andreasgemeente in Groningen in vogelvlucht

De Pinkstergemeente Andreas heeft een rijke geschiedenis die teruggaat tot de vroege jaren ’50. Deze geschiedenis is goed gedocumenteerd in J. Booij’s werk “Een levende herinnering, De verhuizing van de Andreasgemeente naar de Goede Herderkerk, 1997”.²Jaap Booij (samenstelling en eindredactie). Een levende herinnering, De verhuizing van de Andreasgemeente naar de Goede Herderkerk, 1997 Hier volgt een overzicht van de belangrijkste gebeurtenissen in de geschiedenis van de Andreasgemeente:

Belangrijke Gebeurtenissen

• 1952 – Start van huissamenkomsten
  • De Zwitserse zendeling Ernst Graf begon met huissamenkomsten in de Bataviastraat bij familie De Roo, waarmee de basis werd gelegd voor wat later de Andreasgemeente zou worden.
• 1958 – Officiële oprichting
  • Graf richtte de Pinkstergemeente ‘Gemeente Gods’ op. De samenkomsten vonden plaats in verschillende zaaltjes verspreid door Groningen.
• 1960 – Scheuring
  • Er waren interne spanningen binnen de jonge kerk. Een scheuring vond plaats en een deel van de gemeente bleef samenkomen in het EHBO-gebouw aan de Tuinstraat.
• 1964 – Bouw van de Pinksterkapel
  • Ernst Graf bouwde vrijwel eigenhandig de Pinksterkapel aan de Nieuwe Boteringestraat 50. Dit gebouw werd het nieuwe thuis van de ‘Gemeente Gods’.
• 1982 – Terugkeer van Graf en nieuwe leiderschap
  • Graf keerde terug naar Zwitserland, en Piet de Vries nam de rol van senior voorganger over. De gemeente werd hernoemd naar ‘Pinkstergemeente Andreas’.
• 1997 – Verhuizing naar de Goede Herderkerk
  • De Andreasgemeente verhuisde naar de Goede Herderkerk aan de Johan de Wittstraat 2 in Groningen, dit vormde een nieuw hoofdstuk in hun geschiedenis.
• 1998 – Nieuwe voorganger
  • Anton Goldberg werd de nieuwe voorganger van de Andreasgemeente.
• 2001 – Scheuring en nieuwe oprichtingen
  • Onder leiding van Anton Goldberg vertrok een deel van de gemeente naar het Damsterdiep 291 en vormde de Evangeliegemeente Groningen. Zij komen anno 2025 nog steeds op deze plek bij elkaar. Het resterende deel bleef in de Goede Herderkerk en werd in 2002 het Christelijk Centrum Groningen onder leiding van Joop Bakker. Deze evangelisch-charismatische gemeente komt anno 2025 nog steeds bijeen in dit kerkgebouw.

Man wilde kerk met 60 gelovigen in brand steken

Op vrijdag 11 april 1986 ontsnapte de Pinksterkapel van de Andreasgemeente in Groningen op het nippertje aan een ramp. Een 39-jarige verwarde man, B.K., probeerde de kerk in brand te steken terwijl er ongeveer 60 gelovigen aanwezig waren.³Man wilde kerk met 60 gelovigen in brand steken. “De Telegraaf”. Amsterdam, 11-04-1986, p. 1. Geraadpleegd op Delpher op 11-07-2024, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:011207168:mpeg21:p001

B.K. had zo’n 5 liter benzine uit een jerrycan in het portaal van de kerk gegoten. Rond half tien ‘s avonds, net na afloop van de kerkdienst, gooide hij een brandende lucifer in de plas benzine. Wonder boven wonder doofde de lucifer in plaats van een vuurbal te veroorzaken, waardoor een ramp werd voorkomen. Eerder die avond had de man ook al enkele kerkgangers fysiek aangevallen.

Volgens de politie van Groningen had B.K. de kerk al zo’n anderhalf jaar lastiggevallen. Ooit een vredelievende gelovige, was hij plotseling veranderd in een woedende en agressieve afvallige. Na zijn arrestatie werd B.K. overgedragen aan de Sociaal Psychologische Dienst (SPD) van de gemeente Groningen.

‘t Andreascentrum, een christelijk jongerencentrum in Groningen in de jaren ’90

Het Andreascentrum: De alternatieve hangout voor Groningse jeugd

Op 7 februari 1991 bracht het Nieuwsblad van het Noorden een reportage uit over het Andreascentrum.⁴‘Tieners hebben veel problemen’. “Nieuwsblad van het Noorden”. Groningen, 07-02-1991, p. 17. Geraadpleegd op Delpher op 11-07-2024, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:011019549:mpeg21:p017 Deze scholierenkoffiebar van de Pinkstergemeente in de Nieuwe Boteringestraat is een tof alternatief voor de kroeg. Hier kunnen Groningse scholieren op woensdag-, donderdag- en vrijdagmiddag genieten van een hapje en een drankje. Op zaterdag is het centrum zelfs tot half twaalf ‘s avonds geopend. Alcohol en drugs? Uitgesloten! “Daar worden ze alleen maar agressief van, en dat hebben we hier al genoeg,” zegt Ammie Wijsman, hoofdleidster van het tienerwerk.

Buurtperikelen

Recent waren de buurtbewoners van de Nieuwe Boteringestraat niet zo blij. Ze klaagden over het gedrag van de bezoekers van het centrum, die zich schuldig maakten aan ‘aan vandalisme grenzend kattenkwaad’. Na een goed gesprek tussen beide partijen lijkt de rust in de buurt weer teruggekeerd.

Ammie Wijsman’s verhaal

Ammie Wijsman (46 jaar oud in 1991) is al sinds haar eenendertigste bij de Pinkstergemeente. Samen met haar man werkte ze tien jaar lang in het tienerwerk van de kerk. In 1988 sloeg het noodlot toe toen haar man door een auto-ongeluk omkwam. “Ik viel in een gat en mijn activiteiten voor de kerk kwamen op een laag pitje te staan.”

Maar een bijzondere droom bracht verandering. “In een droom verscheen een kennis die me vertelde dat ik de tent moest uitbreiden. Het was een boodschap van God: ik moest mijn weduwschap vergeten en met het tienerwerk naar buiten treden.” Geïnspireerd door deze droom ging Wijsman weer aan de slag en richtte zich ook op tieners buiten de Pinkstergemeente.

De jeugd bereiken

Het Andreascentrum trok dagelijks veel jongeren tussen de 13 en 18 jaar. “Daar zitten ook veel niet-christelijke tieners bij,” zegt Wijsman, die in dat verband over ‘buitentieners’ praat. Het centrum biedt gezelligheid en een veilige plek voor jongeren met allerlei problemen, zoals mishandeling, alcohol- en drugsproblemen, en incest. “We maken een praatje met ze en slaan ze echt niet met de Bijbel om de oren. Soms sturen we ze door naar een vertrouwensarts,” aldus Wijsman.

Beschermde Omgeving

Jan Ramon (19), een medewerker van het Andreascentrum, legt uit dat de koffiebar een beschermde omgeving is. “We proberen een sfeer te creëren waarin mensen zich veilig voelen. De kroeg is niets voor mij: daar draait het alleen om meiden versieren en is er vaak knokkerij. Als er hier herrieschoppers komen, praten we met ze. Ze merken dan dat hun gedrag niet wordt gewaardeerd en stoppen ermee of komen gewoon niet meer.”

Volgens Wijsman begrijpen sommige herrieschoppers de sfeer in het Andreascentrum niet meteen. “Ze zijn niet gewend om aandacht te krijgen. In het begin doen ze stoer, maar later hebben ze vaak veel vragen. Ze vragen waarom we zo aardig tegen ze doen. Ik vertel ze dan dat ze in een christencentrum zijn. Christen zijn is niet alleen vroom zijn, maar ook begrip tonen voor mensen die soms moeilijk te begrijpen zijn.”

Activiteiten in het Andreascentrum

Het Andreascentrum aan de Nieuwe Boteringestraat in Groningen was dé plek voor jongeren om het hele jaar door te chillen en mee te doen aan een waaier van activiteiten. Doordeweeks en op zaterdag was het hier volop socializen en relaxen met een potje biljart of tafeltennis, of gewoon lekker chillen op de bank. Er ontstonden veel langdurige vriendschappen, maar ook verkeringen. Er wordt ook gepraat over het geloof en er was een programma met bijbelstudie- en thema-avonden. Hier zijn enkele highlights van wat er allemaal te beleven viel:

Praise-avonden en tienerclub

Elke drie maanden organiseerde Stichting Colors of Eden praise-avonden in het Andreascentrum. Deze avonden stonden in het teken van lofprijzing en aanbidding en trokken een diverse groep bezoekers. Tijdens zo’n avond zongen de aanwezigen God de lof toe.

Daarnaast was er elke zaterdagavond een tienerclub waar jongeren konden genieten van samenzang en bijbelstudiesessies onder leiding van tienerleiders.

Op zaterdagochtenden verzamelde zich een groepje enthousiaste tieners om samen te bidden, uit de Bijbel te lezen, te zingen en om lief en leed met elkaar te delen. Deze activiteit werd ‘sharing’ genoemd. Het was een klein, hecht clubje dat elke week weer samenkwam.

Andere evenementen en activiteiten

Het Andreascentrum had het hele jaar door een volle agenda met toffe activiteiten, waaronder:

• Droppings: Spannende tochten waarbij tieners op een onbekende locatie werden gedropt en hun weg terug moesten vinden.
• Herfstkampen: Een kamp in de herfstvakantie voor zowel kerkelijke als niet-kerkelijke tieners met outdoor activiteiten, sport en spel, maar ook zang en bijbelstudie.
• Pinksterconferentie Opwekking: Met de tienerclub naar de jaarlijkse pinksterconferentie. Van 1973 tot en met 1995 werd de Pinksterconferentie van Opwekking bij de Zonnehal op camping De Paasheuvel in Vierhouten gehouden.
• Talentenjacht: Ieder jaar werd er een talentenjacht dan wel bonte avond georganiseerd.
• Concerten: Er werden concerten georganiseerd waar diverse bands optraden met een evangeliserend karakter.
• Toernooien: Bijvoorbeeld een tafeltennistoernooi tijdens de kerstvakantie.

Hieronder en filmpje van een talentenjacht in 1992:

Maandblad ‘ACT’

‘ACT’ was hét maandblad van het Andreascentrum, gemaakt door en voor jongeren. Het blad had als missie het verspreiden van het Evangelie van Jezus Christus. De inhoud van het kekke blaadje varieerde van interviews met gospelartiesten en themastukken over liefde, house en de schepping tot recensies van evenementen. Er stonden ook interviews in met bekende christenen zoals mimespeler Todd Farley, poppenspeler Aad Peters en tekenaar Willem de Vink. Daarnaast bevatte het verslagen van drama- en mimeweken en gospelconcerten, maar ook gedichten en strips.

Het jongerenblad van ACT groeide door de jaren heen uit van een eenvoudig A4’tje naar een maandblad van 32 tot 40 pagina’s op A6-formaat.

Drama- en mimegroep ACT

Een van de unieke initiatieven was de drama- en mimegroep ACT. De dramagroep van ACT bestond uit ongeveer twintig jongeren. Zij probeerden het evangelie op een creatieve manier uit te dragen door middel van drama en mime.

Deze groep stond onder leiding van Frouke Boer en verzorgde straatvoorstellingen als onderdeel van evangelisatieactiviteiten en maakte zelfs trips naar Groot-Brittannië om samen te werken met lokale evangelische kerken.

Check hieronder twee zelfgemaakte filmpjes van de optredens van drama- en mimegroep ACT tijdens het evenement ACTie ’92 (zie onder). Allereerst is het optreden vastgelegd van het stuk El Shaddai. Een prachtig dramastuk over de schepping, zondeval en de genade en vergeving van God.

In hetzelfde jaar straattheater en evangelisatie door dramagroep ACT met het stuk Jehosafat en Vaders liefdesbrief en een optreden van de band Echt op de Grote Markt in Groningen.

In 1992 – het was een productief jaar – ging de drama- en mimegroep op uitnodiging van de pinkstergemeente Rossendale Christian Fellowship in Rawtenstall, ten Noorden van Manchester. Daar organiseerden ze drama- en mimevoorstellingen op straat en andere openbare plekken om mensen op een creatieve manier te vertellen over het verlossingswerk van Jezus Christus. Dit was een vorm van evangelisatie, waarbij ze hun artistieke talenten gebruikten om hun boodschap over te brengen aan een breed publiek. De plaatselijke krant Rossendale Express berichtte hierover met de catchy kop ‘Visitors go Dutch with Christian message’:

Ook de Rossendale Free Press deed een duit in het zakje en berichtte over het bezoek van de groep aan de burgemeester van Rossendale, waar het plaatsje Rawtenstall deel van uitmaakt:

Dagelijkse ontspanning

Het Andreascentrum was ook een top plek voor dagelijkse ontspanning. Jongeren konden er een broodje kroket of frikandel scoren, tafeltennissen, biljarten of gewoon aan de bar hangen en kletsen. Het centrum bood een veilige en gezellige omgeving voor zowel kerkelijke als niet-kerkelijke tieners.

Pastoraat en ondersteuning

Daarnaast gaf het Andreascentrum ook pastoraat aan tieners met problemen. Jongeren die te maken hadden met moeilijke situaties zoals gepest worden, middelengebruik of problemen thuis, konden hier terecht voor een luisterend oor en begeleiding. Het team, onder leiding van Ammie Wijsman, stond altijd klaar om te helpen en verwees zo nodig door naar professionele hulpverlening of een vertrouwensarts.

Overlast door Andreascentrum: Buurtbewoners vs. kerkgemeente

Buurtbewoners klagen steen en been

In december 1990 barstte de bom in de Nieuwe Boteringestraat in Groningen over het Andreascentrum. De buurtbewoners stuurden een pittige brief naar het kerkbestuur, het college van B&W en de politie, waarin ze klaagden over de overlast door bezoekers van het centrum. Het ging los: vuurwerk afsteken, fietsen en brommers overal op de stoep dumpen, en zelfs portieken als toilet en deuren als dartbord gebruiken.

De brief, ondertekend door zo’n twintig bewoners, benadrukte dat de overlast sinds de opening van het centrum flink was toegenomen. Gezinnen met kinderen voelden zich geïntimideerd door het constante geknal van vuurwerk, en sommige bewoners meldden zelfs bedreigingen toen ze klaagden over het gedrag van de jongeren. De woordvoerder van de bewoners liet weten dat de overlast structureel was en niet incidenteel.⁵Klachten over herrie en rotzooi Buurt is boos op centrum kerkgemeente. “Nieuwsblad van het Noorden”. Groningen, 29-12-1990, p. 9. Geraadpleegd op Delpher op 13-07-2024, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:011019531:mpeg21:p009

Reactie van de pinkstergemeente

Piet de Vries, voorganger van de Pinkstergemeente Andreas, gaf toe dat er wel wat klachten waren, maar vond ze ook flink overdreven. Hij zei dat de drukte op straat te verwachten was gezien het aantal jongeren dat het centrum bezocht. De Vries twijfelde aan de ernst van de vuurwerkklachten en benadrukte dat het lastig was om alle incidenten te voorkomen. De Pinkstergemeente zat ondertussen wel te broeden op maatregelen als reactie op de klachtenbrief.

Samen werken aan oplossingen

Hoewel De Vries begrip toonde voor de zorgen van de bewoners, wees hij erop dat veel van de overlast veroorzakende jongeren geen lid waren van de Pinkstergemeente, wat controle lastig maakte. De woordvoerder van de bewoners vond dit maar een slap excuus, aangezien de jongeren toch door het centrum werden aangetrokken. De kerk probeerde ondertussen samen met de buurtbewoners een oplossing te vinden voor de overlast.

Pinkstergemeente belooft beterschap aan de buurt

Volgens het Nieuwsblad van het Noorden op 22 januari 1991 heeft de Pinkstergemeente Andreas aan de Nieuwe Boteringestraat de buurtbewoners beloofd om iets te doen aan de overlast van hun jeugdcentrum. In een gesprek toonde de kerkgemeente begrip voor de vijftien punten tellende klachtenlijst die de buurtbewoners twee weken geleden hadden samengesteld.⁶Na klachten van omwonenden Jeugdcentrum kerkgemeente belooft buurt beterschap. “Nieuwsblad van het Noorden”. Groningen, 22-01-1991, p. 13. Geraadpleegd op Delpher op 13-07-2024, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:011019535:mpeg21:p013

Positieve reactie van de buurt

De woordvoerder van de buurt heeft vertrouwen in de goede bedoelingen van de Pinkstergemeente. “Ze hebben hun goede wil getoond. Ze erkennen dat ze de problemen met het jeugdcentrum hebben onderschat en gaan nu hun team uitbreiden,” zegt hij.

Klachten over overlast

De buurtbewoners hadden op 17 december 1990 al geklaagd over de overlast. Vooral op zondagen, wanneer zo’n driehonderd gemeenteleden naar de dienst komen, hebben ze last van fout geparkeerde auto’s. Door de week stonden de stoepen vol met fietsen en deden de bezoekers van het jeugdcentrum aan ‘aan vandalisme grenzend kattenkwaad’. Omdat er binnen niet gerookt mocht worden, stonden vaak groepjes jongeren buiten.

Maatregelen van de Pinkstergemeente

Inmiddels heeft het centrum een rookhoekje ingericht en kunnen bezoekers hun fietsen aan de overkant parkeren, bij de Pinksterkapel. De politie, vertegenwoordigd door mevrouw A. Hoekstra van bureau Korrewegwijk, heeft toegezegd strenger op te treden tegen parkeerovertredingen.

De immer zachtaardige voorganger Piet de Vries heeft de jongeren aangesproken op hun gedrag. “Ik heb ze geïnformeerd over de klachten van de buurtbewoners en het stuk uit het Nieuwsblad voorgelezen. Dat maakte indruk. Ze willen niet dat hun centrum wordt gesloten.”

Hopen op een blijvende oplossing

Volgens Van der Laan is de overlast na de klachtenbrief verminderd. Hij hoopt dat dit zo blijft. De Vries relativeert het echter: “Het kan natuurlijk ook komen door de tijd van het jaar. Het is nu koud en misschien zit de jeugd liever binnen.”

Neo-nazi in het Andreascentrum

Op 10 januari 1991 publiceerde het Nieuwsblad van het Noorden een interview met voormalig neo-nazi Mark Deent (gefingeerde naam) die zich had bekeerd tot het christendom en zijn leven had veranderd dankzij de positieve invloed van het Andreascentrum.⁷Leuke tijd. “Nieuwsblad van het Noorden”. Groningen, 10-01-1992, p. 13. Geraadpleegd op Delpher op 13-07-2024, https://resolver.kb.nl/resolve?urn=ddd:011019847:mpeg21:p013

Mark Deent, ooit een berucht lid van de Z-side van FC Groningen en actief in het neo-nazistische Aktiefront Nationale Socialisten (ANS), werd uitnodigd door ene paar jongens uit de buurt om het Andreascentrum te bezoeken. Daar trof hij een warme gemeenschap die hem met open armen ontving, zonder hem direct met geloofszaken te confronteren. Deze relaxte benadering en de ontmoetingen met de leden van het centrum gaven zijn leven een nieuwe wending.

Tijdens zijn eerste bezoek aan het Andreascentrum was Deent flink onder invloed van alcohol, maar hij werd vriendelijk ontvangen en voerde gesprekken met de aanwezigen. Deent bleef terugkomen, ontmoette er een meisje met wie hij een relatie begon, en werd uitgenodigd om de kerkdiensten bij te wonen. Dit leidde uiteindelijk tot een intense geestelijke ervaring waarbij hij geloofde dat hij een ontmoeting met de Heer had gehad. Dit leidde ertoe dat hij zich bekeerde tot het christendom.

De bekering van Deent benadrukt de krachtige en positieve invloed van het Andreascentrum op het leven van jongeren, zowel binnen als buiten de kerk.

ACTie ’94: Speelse Evangelisatiecampagne

Op 2 september 1994 vond vanuit het Andreascentrum de manifestatie ‘ACTie ’94’ plaats op de Grote Markt in Groningen. Deze grote evangelisatie-actie, georganiseerd door diverse kerken en christelijke verenigingen, richtte zich op het op een speelse en eigentijdse manier brengen van het Evangelie. De campagne was een onderdeel van een bredere serie evenementen die ook in Leeuwarden, Amersfoort, en Gouda werden gehouden.

Eerste ACTie evenementen

In 1992 werd de evangelisatiecampagne ACTie voor het eerst georganiseerd door het Andreascentrum met het Stedelijke Evangelisatie Comité Groningen. Het initiatief begon als een klein lokaal evenement maar werd snel omarmd door andere kerken in de regio. Deze eerste campagne was het begin van een reeks jaarlijkse evenementen die uitgroeiden tot grootschalige evangelisatieacties, waarbij diverse christelijke gemeenschappen betrokken waren.

In 1992 trok het evenement ongeveer duizend bezoekers. Een jaar later groeide dit aantal tot meer dan 2500.

• 1992: De eerste ACTie-campagne vond plaats in Groningen. Dit kleine, lokale initiatief werd georganiseerd door de Pinkstergemeente Andreas en trok veel belangstelling van zowel kerkleden als buitenkerkelijken. De positieve ontvangst van dit evenement leidde tot bredere steun van andere kerken in de regio.
• 1993: De succesvolle campagne van 1992 werd in 1993 voortgezet en uitgebreid. Dit jaar werd het evenement op grotere schaal gehouden, met meer deelnemende kerken en een grotere opkomst. Het evenement vond plaats op de Grote Markt en trok ruim 3000 bezoekers.
• 1994: In 1994 vond de ACTie-campagne plaats onder de naam ‘ACTie ’94’. Dit evenement breidde zich verder uit naar andere steden zoals Leeuwarden, Amersfoort en Gouda. De campagne omvatte optredens van internationale gospelartiesten, drama- en mimegroepen, en diverse andere activiteiten gericht op het verspreiden van het Evangelie.

In 1994 vond de grote evangelisatiecampagne ACTie ’94 plaats in Groningen, georganiseerd door het Stedelijk Evangelisatie Comité en de interkerkelijke stichting ACT. Deze campagne had als doel om het evangelie van Jezus Christus op een eigentijdse en speelse manier bij de mensen te brengen.

Hoofdpunten van de campagne

• Bus ‘Er is hoop’: Een achttien meter lange bus ondersteunde de campagne en was uitgerust met een filmzaal, een rij-simulator en een jeugdhoekje. Deze moderne middelen waren bedoeld om mensen te bereiken die vervreemd waren van het evangelie.
• Grote Markt Manifestatie: Het hoogtepunt van de week vond plaats op vrijdag op de Grote Markt, met optredens van internationaal bekende gospelartiesten zoals Darrell Mansfield en Julie Miller. Het evenement trok duizenden belangstellenden.
• Samenwerking van Kerken: Meer dan twintig kerken en gemeenten, variërend van gereformeerd tot evangelisch, werkten samen aan deze campagne, wat zorgde voor een interkerkelijke, brede en professionele opzet.

Doel en activiteiten

Het doel van ACTie ’94 was om jong en oud op een speelse manier stil te laten staan bij een levend geloof in God en te laten zien dat geloven niet saai is. De campagne gebruikte moderne en eigentijdse elementen, zoals muziek en theater, om de boodschap over te brengen. Er werden iedere ochtend toerustingssessies gehouden in het Andreascentrum aan de Nieuwe Boteringestraat, waarbij diverse sprekers aan het woord kwamen:

• Gert van den Bos van De Windroos
• Johan Timmer van de Inwendige Zendingsbond (IZB)
• Kolonel Willem Potuyt van het Leger des Heils
• Ed Sherman van Jeugd met een Opdracht (Youth With A Mission)
• Gerard van der Schee van de Evangelische Alliantie
• Jacob Wubs van de Gemeente Gods

Gratis huis-aan-huis-krant

De inwoners van Groningen en omliggende plaatsen werden voorbereid op de campagne door middel van een gratis huis-aan-huis-krant, die in een oplage van ruim 300.000 exemplaren werd verspreid. De campagne maakte gebruik van het logo ‘Kerk in uitvoering’ van de Evangelische Alliantie en vond tegelijkertijd plaats in andere steden zoals Gouda, Amersfoort en Leeuwarden.

Optredens op de Grote Markt in Groningen

Op 2 september 1994 traden op de Grote Markt verschillende artiesten op, waaronder Darrell Mansfield uit Amerika met zijn band, de Amerikaanse zangeres Julie Miller, de Schotse folkrockband The Electrics, Aad Peters met zijn poppentheater en de dramagroep van ACT zelf. De evenementen worden aangevuld met kramen en stands van christelijke organisaties.

• Optredens: De Amerikaanse blues-rockband van Darrell Mansfield, gospelzangeres Julie Miller, de Schotse folkrockband The Electrics, en de Engelse theatergroep Mime-Istry traden op tijdens de manifestatie. Ook poppenspeler Aad Peters leverde een kritische en vermakelijke bijdrage.
• Kramen en Stands: Er waren stands van verschillende christelijke organisaties en uitgevers van boeken en cd’s, waar bezoekers kennis konden maken met christelijke literatuur en muziek.
• Nazorgteam: De deelnemende kerken leverden een nazorg-team dat beschikbaar was voor bezoekers die over het geloof wilden praten. De gesprekken vonden plaats in een ‘Er is hoop’-bus die gedurende de week op diverse locaties in de stad werd ingezet.

Een van de nummers van Julie Miller (uitgevoerd op een ander concert):

Start in het Andreascentrum

De aftrap voor de campagne werd gegeven op zaterdag 27 augustus in het Andreascentrum aan de Nieuwe Boteringestraat in Groningen. De avond werd geleid door ds. D. van der Linde. De hele week waren er toerustingsochtenden met sprekers uit diverse christelijke en evangelische organisaties.

Reacties en ervaringen

Hieronder kun je reageren op dit artikel. Je kunt bijvoorbeeld je ervaringen delen over het Andreascentrum, of foto’s delen. Mis je iets in dit artikel, laat het ons weten! Ook als je foto’s hebt of relevant documentatiemateriaal waarmee we het artikel kunnen uitbreiden, mail ons dan via martinsulman@gmail.com. Wij stellen reacties zeer op prijs. Reacties worden niet automatisch (direct) gepubliceerd. Dit gebeurt nadat ze door de redactie gelezen zijn. Dit om ‘spam’ of anderszins ongewenste c.q. ongepaste reacties eruit te filteren. Daar kunnen soms enige uren overheen gaan.