Longinfarct: symptomen, oorzaak en behandeling

Last Updated on 5 december 2023 by M.G. Sulman

Een longinfarct treedt op wanneer een slagader naar de long verstopt raakt en een deel van het longweefsel geen bloed meer krijgt. Daarmee krijgt het dus ook geen zuurstof. Als dit te lang duurt, gaat het getroffen weefstel dood.  Het wordt meestal veroorzaakt door een longembolie. Door de dubbele bloedtoevoer naar de longen vanuit zowel de bronchiale circulatie als de longcirculatie is dit weefsel beter bestand tegen een infarct. Een afsluiting van de bronchiale circulatie veroorzaakt géén infarct. Het kan wel optreden bij een longembolie waarbij de longcirculatie geblokkeerd is en de bronchiale circulatie dit niet volledig kan compenseren.

Wat is een longinfarct?

Een longinfarct treedt op wanneer een deel van het longweefsel afsterft omdat de bloedtoevoer is geblokkeerd. Hoewel verschillende medische aandoeningen een longinfarct kunnen veroorzaken, is de meest voorkomende oorzaak een longembolie. Hierbij zit er een bloedpropje in een bloedvat in de longen. Als gevolg hiervan kan het bloed er niet goed doorheen stromen.

Symptomen van een longinfarct

Verschijnselen

De symptomen van een longinfarct kunnen sterk variëren. Ze zijn gerelateerd aan de grootte van het infarct en de locatie in de longen. Grotere longinfarcten veroorzaken meestal ernstigere symptomen, evenals infarcten die de pleura aantasten. De pleura is een vochtafscheidend membraan. Het vormt de afscheiding tussen de longen en de borstholte.

In de meeste gevallen wordt een longinfarct veroorzaakt door een relatief kleine longembolie, waardoor een vrij klein infarct ontstaat. In deze gevallen kunnen de symptomen die door het infarct zelf worden veroorzaakt, zeer mild of zijn. Het kan ook symptoomloos verlopen.

Grotere longinfarcten veroorzaken meestal ernstigere symptomen, evenals infarcten die het borstvlies treffen. Deze symptomen kunnen zijn:

• bloedspuwing, of hemoptoë: het ophoesten van bloed
• koorts
• pijn op de borst (meestal treedt de pijn op bij het ademen / pijn bij het ademen)
• (zelden) aanhoudende hik
• duizeligheid
• zwakheid

Veel van deze symptomen komen vrij vaak voor bij een longembolie, ongeacht of deze een longinfarct heeft veroorzaakt. Wanneer een longembolie echter gepaard gaat met bloedspuwing of pijn op de borst, is dat een aanwijzing dat er ook een longinfarct is opgetreden.

Locatie

Een longinfarct treft één long. Het komt het meeste voor in het onderste gedeelte van de rechterlong. Dit kan te wijten zijn aan het effect dat de zwaartekracht heeft op de arteriële en alveolaire druk.

Complicaties

Terwijl kleine longinfarcten meestal geen gevolgen op de lange termijn hebben, kunnen grote infarcten zodanige veel longschade veroorzaken dat je last krijgt van chronische klachten. Ze kunnen zelfs fataal worden.

Oorzaak

Een longinfarct ontwikkelt zich als gevolg van longweefsel dat onvoldoende zuurstof krijgt. Meestal is het een complicatie van een longembolie. Het kan echter ook optreden door andere onderliggende oorzaken, zoals:

• Amyloïdose: Een stapelingsziekte waarbij eiwitten, die het lichaam voortdurend aanmaakt, zich stapelen. Deze ophoping van de eiwitten kan ook op meerdere plekken in het lichaam plaatsvinden, waaronder de longen.
• Vasculitis: Een verzamelnaam voor een aantal ernstige, chronische ziektebeelden waarbij de wand van bloedvaten ontstoken raakt. Een ontsteking van de bloedvaten in de longen kan resulteren in een longinfarct.
• Sikkelcelanemie of sikkelcelziekte: Dit is een ernstige erfelijke ziekte waarbij een abnormaal hemoglobine wordt aangemaakt. Hierdoor krijgen rode bloedcellen de vorm van een sikkel. (Dat is een primitief, halvemaanvormig landbouwwerktuig dat dient om gras en graan mee af te snijden.) De afwijkende rode bloedcellen bij sikkelcelziekte kunnen samenklonteren en zorgen voor bloedpropjes die kleine slagaderen kunnen afsluiten. Wanneer dit te lang duurt kan er een herseninfarct, een nierinfarct, een miltinfarct, een leverinfarct, een longinfarct of een botinfarct ontstaan.
• Infectie.
• Infectieuze endocarditis, vaak door bacteriën. Endocarditis is een ontsteking van de binnenbekleding van het hart en de hartkleppen.
• Overmatig cocaïnegebruik.
• Longontsteking.
• Aspergillose, een infectie veroorzaakt door een soort schimmel.
• Virale pleuritis.

Longembolie – wat gebeurt er in je longen?

Risicofactoren van een longinfarct

Over het algemeen zijn de risicofactoren vergelijkbaar met die van een longembolie:

• eerdere operaties, vooral aan de heup of knie
• bedlegerigheid (langdurig)
• kanker
• diep veneuze trombose
• het nemen van een anticonceptiepil of hormoonvervangende therapie
• zwangerschap of bevalling
• vliegreizen

Onderzoek en diagnose

Tijdens een röntgendiagnose kan een schaduw in het aangetaste longgebied worden gezien, wat kan worden gezien als een indicatie van een longinfarct.

Andere diagnostische methoden:

• CT-scan van de longen.
• Een longscintigrafie: een onderzoek waarmee bekeken kan worden hoe het met de doorbloeding van je longen is gesteld.
• CTA-scan van de longaders: dit is een combinatie van een CT-scan en een angiografie. Met dit onderzoek wordt de anatomie en de bloedvoorziening van je hart in beeld gebracht.
• MR-angiografie (MRA, Magnetic Resonance Angiografie). Combinatie van angiografie en MR-scan, waarbij via een MR-scan de bloedvaten in beeld worden gebracht.

Behandeling van een longinfarct

De behandeling van een longinfarct bestaat uit ondersteunende zorg en de behandeling van de onderliggende oorzaak van het infarct.

In de grote meerderheid van de gevallen wordt een longinfarct veroorzaakt door een longembolie. De behandeling van longembolie bestaat uit het toedienen van antistollingsmedicijnen (anticoagulantia). Deze zorgen ervoor dat het bloed minder snel stolt. Dit gebeurt meestal met intraveneuze (via een ader) heparine, binnen enkele dagen gevolgd door een oraal (via de mond toegediend) anticoagulans. Heparine is een medicijn dat wordt gebruikt bij het voorkomen of behandelen van bloedstolsels. Wanneer het intraveneus wordt toegediend, is het direct werkzaam.

In ernstige gevallen kan het nodig zijn om een longkatheterisatie uit te voeren om het stolsel te verwijderen.

Prognose

De prognose van een longinfarct hangt af van de onderliggende oorzaak.

Preventie

Een longinfarct wordt vaak veroorzaakt door een longembolie. De beste manier om longembolie te voorkomen, is het minimaliseren van de kans op het ontwikkelen van bloedstolsels en diep veneuze trombose. Risicofactoren zijn onder meer langdurige immobiliteit, een familiegeschiedenis van diep veneuze trombose of longembolie, ouder zijn dan 60 jaar, bepaalde vormen van kanker hebben, roken en het gebruik van orale anticonceptiva of hormoontherapie.

Voldoende bewegen, stoppen met roken en zo mobiel mogelijk blijven, verkleint je risico op het ontwikkelen van longembolie. Regelmatige lichamelijke activiteit bevordert de bloedsomloop en longgezondheid, terwijl stoppen met roken helpt om bloedvaten en de ademhalingsfunctie te beschermen. Door mobiel te blijven wordt de bloedstroom gestimuleerd en wordt de kans op de vorming van bloedstolsels in de benen verminderd.

Hormoonvervangingstherapie en orale anticonceptiva kunnen het risico op het ontwikkelen van bloedstolsels en longembolie verhogen, vooral bij mensen die roken of overgewicht hebben. Bespreek de risico’s met je huisarts voordat je dergelijke middelen gaat gebruiken.

Overgewicht legt extra druk op de aderen in de benen, wat kan bijdragen aan een slechte doorbloeding en de ontwikkeling van bloedstolsels. Als je te zwaar bent, kan het verliezen van zelfs maar een paar kilo je bloeddrukwaarden verlagen en de bloedstroom verhogen.

Janneke kreeg een longinfarct na een eerdere longembolie

Janneke (32 jaar) kreeg een longinfarct na een eerdere longembolie: “De pijn die ik voelde was zo erg, dat ik dacht ‘dit is het, ik ga dood.’”

Reacties en ervaringen

Hieronder kun je reageren op dit artikel. Je kunt bijvoorbeeld je ervaringen delen over een longinfarct. Of tips geven. Wij stellen reacties zeer op prijs. Reacties worden niet automatisch (direct) gepubliceerd. Dit gebeurt nadat ze door de redactie gelezen zijn. Dit om ‘spam’ of anderszins ongewenste c.q. ongepaste reacties eruit te filteren. Daar kunnen soms enige uren overheen gaan.